แลชีวิตก็ได้เห็นซึ่งชีวิต พรหมลิขิตเพรงชะตาฟ้ากำหนด ตำนานรักตำนานฝันอันงามงด ให้จารจดตราจำซึ้งฝังใจ เสมือนเสมอเรื่องราวแห่งมนุษย์ เปรียบประดุจพรบุพเพฤาไฉน ให้มาพานพบประทับใจ ได้ครองคู่กันไปเป็นนิรันดร์ หากแท้จริงทุกสรรพสิ่งคือว่างเปล่า ไม่มีเราไม่มีเขามายาฝัน ไม่ช้านานหวานฤาตรมก็เท่านั้น เพียรสร้างสรรความดีพลีก่อนวาย ชั่วชีวีราวหลับฝันในวันหนึ่ง ถึงจะซึ้งจะเศร้าก็สลาย มอดลาลับดับดวงใจแสนเดียวดาย อย่าให้สายหมายเหนือโลกสิ้นโศกรอย...! ......................................................
10 กุมภาพันธ์ 2551 07:04 น. - comment id 821774
มอ มอ เช้าวันอาทิตย์ค่ะพี่พุด ป ชอบบทนี้มากเลยค่ะ ...ชั่วชีวีราวหลับฝันในวันหนึ่ง ถึงจะซึ้งจะเศร้าก็สลาย มอดลาลับดับดวงใจแสนเดียวดาย อย่าให้สายหมายเหนือโลกสิ้นโศกรอย...
10 กุมภาพันธ์ 2551 21:31 น. - comment id 821964
ชีวิตนี้แสนสั้นค่ะน้องปราณรวี ชีวีพี่พุดจึงเพียรทำความดีมีเมตตา ให้มากที่สุดค่ะ ขอบคุณน้องนะคะ ด้วยรัก