ประโดยมนต์มธุรพจน์ แลดั่งพรหมกำหนดสิเน่หา ฤามิดแม้นชะม้ายจากชายตา ยามมิตรจิตมอบเอื้อมาโดยคำ ในเทียวบริกัปสดับพ้อง มิอาจปองลวงให้ใจถลำ ด้วยพิสวาทวาดพะนอก่อนำ เป็นบทจำอันอุรารักตราตรึง ฝากคำมอบตอบแทนด้วยแสนรัก ผูกสมัครใจเคียงอยู่เพียงหนึ่ง ขอมอบฝากถ้อยย้ำจากรำพึง ว่าคะนึงเพียงนวลรัญจวนใจ แม้นมิเท่าทิพยรสอันสดหวาน แต่มิได้หวั่งหว่านอย่างสาไถย รักเจ้าแล้วแน่วแน่ไม่แลใคร ถึงจะงามอย่างไรก็ไม่แล ------------------------ ลานเทวา
ลานเทวา 8 ก.พ. 2551 15:46 น. - ID 112456 
901
3
0
9 กุมภาพันธ์ 2551 08:49 น. - comment id 821470
สวัสดีค่ะ คุณคนลานเทวา นานๆจะมาลง กลอน ยังเพราะพริ้งเหมือนเดิมนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2551 11:09 น. - comment id 821528
อ้าววว.. งี้เฌอก็หมดสิทธิ์ซีคะ งามขนาดนี้ยังไม่แลอีกเหรอ
10 กุมภาพันธ์ 2551 17:36 น. - comment id 821883
แล้วขี่เหร่ๆ อ้วนดำๆ แบบมีนจะแลไหมค่ะเนี่ย เหอะๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
