คนไม่มีหัวใจ

Salukphin

       เคยแหนหวงห่วงคิดถึงซึ้งบ้างไหม
คนไม่มีหัวใจไร้เสน่หา
ฉันสะอื้นกลืนกล้ำหยดน้ำตา
ใจขมปร่าปวดแปลบแสบทรมาน
เธอนำข่าวสาวอื่นชื่นชมกล่าว
ทนรานร้าวเริงระรื่นยื่นยิ้มหวาน
บอกคือคนของใจใช่ในวันวาน
จึงอยากสานสายใจใยสัมพันธ์
มันหนาวลึกในอกนักรักถูกหยาม
เธอเมินข้ามทั้งที่เคยเอ่ยรักฉัน
ร้อยคำพร่ำย้ำวอนอ้อนจำนรรจ์
ช่างน่าขันวันนี้ไม่มีเงา
คำบอกรักและคิดถึงซึ้งห่วงหา
แท้ลวงตาใช่ไหมในยามเหงา
เป็นกลเกมยอกย้อนซ้อนใจเบา
เยี่ยมยั่วเย้าเติมช่องว่างหว่างอารมณ์
เมื่อความรักเข้าตาฉันหน้าโง่
แถมผูกโบงี่เง่าเข้าทับถม
มองทุกอย่างสดใสใจรื่นรมย์
ต้องขื่นขมวันนี้นี่สะใจ
จึงก้าวเดินจากไปไม่ตัดพ้อ
คำงอนง้อปัดขวัญตัดหวั่นไหว
จงใจลืมปลื้มรักหักอาลัย
ผิดหรือไม่ใจฉันนั้นรู้ดี
ซ่อนแววเศร้าเสียใจใต้สีหน้า
ยิ้มขมปร่ามาเจอะเธอเออแปลกนี่
เข้าตัดพ้อพูดพล่ามถามทันที
ไยจึงหนีหน้าไกลไม่เอ่ยลา
อยากถามกลับเช่นกันแต่ฉันเฉย
คนละเลยหลายใจไม่รู้ค่า
มิอยากต่อขอยืดเยื้อเนื้อเวลา
อย่ากลับมาต่อเยื่อใยร้อยไมตรี
บอกรักฉันเหมือนก่อนเอ่ยอ้อนกล่าว
ทิ้งสาวสาวทั้งหลายเบื่อหน่ายหนี
คนกะล่อนหลอนใจไร้ไยดี
คนไม่มีหัวใจฉันไม่รัก.