วันเหงาๆ
เจนรวี
เธอจะรู้บ้างไหม
ในวันที่เธอทิ้งไปวันนั้น
เธอทำให้ใครร้องไห้ได้หลายวัน
จมอยู่กับความเงียบงันเดียวดาย
วันนี้ไม่มีเธอเหมือนวันนั้น
ชีวิตก้อเงียบงันอ่อนล้า
หันไปทางไหนไม่มีเธอในสายตา
มีแต่ความเหว่ว้า ไม่มีเธอ
ไม่อยากรู้ว่าเธอจะกลับมาไหม
เพราะยังไม่เข้าใจเหตุผลที่หนีหน้า
คำพูดสักคำที่อยากได้ยินว่าจะลา
เธอกลับไม่ยอมพูดออกมาทั้งที่รู้ว่าเธอจะไป
เธอคงจะยังไม่รู้ว่า
กี่เดือนกี่ปีที่เธอไม่มาส่งข่าว
ผู้หญิงคนนึงยังนอนคอยรับฟังทุกเรื่องราว
จากใครที่เขาบังเอิญผ่านไปพบเธอเขาบอกว่าเธอนั้นสบายดี
คงจะลืมหน้าผู้หญิงคนนี้แล้วใช่ไหม
ที่เหินห่างลาร้างจากกันไป
วันนี้ฉันพอเข้าใจว่าเจอใครอยู่ข้างเธอ