ในโลกนี้ มีมากมายมหาศาล ที่มีมนุษย์ที่อยู่ในลู่วิ่งแข่ง........อะไร??? เปลือกยังไงละ.......แล้วเปลือกคืออะไร?????? รูปร่าง หน้าตา ต้องหล่อกว่า สวยกว่า..... แต่งตัวได้ดูดีกว่า แพงกว่า ดูสวยสง่ากว่า.... ขับรถใหม่กว่า แพงกว่า เฟอร์นิเจอร์ตกแต่งดีกว่า.... หน้าที่การงานดีกว่า เงินเดือนสูงกว่า..... เป็นเจ้าของธุรกิจที่ใหญ่กว่า รวยกว่า..... เป็นที่ยอมรับในสังคมมากกว่า.... มีครอบครัวที่ประสบความสำเร็จมากกว่า.... อื่นๆอีกมากมายในเปลือกที่แสนสลับซับซ้อนในโลกแห่งวัตถุ....ไม่มีวันพอเพียง คิดว่าสักวัน.....ฉันจะไปถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้...... ในเปลือกที่ดูดีกว่า....เท่านั้นเอง ครั้งแล้วครั้งเล่า ที่คาดหวังในคนที่อยู่รอบข้าง...... ก็ผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า.....เพราะการแข่งเปลือก ที่ไปไม่ถึงจิตใจคน.. รวมถึงตัวเราเอง.... หากเราทิ้งเปลือกของเรา...ไม่เข้าแข่งขันอีกต่อไป หยุดดูผู้คน...จะเห็นว่า มันช่างน่าเหนื่อยหน่ายเหลือเกิน...เมื่อไหร่จะหยุดพัก เมื่อไหร่จะหยุดทุกข์กับความผิดหวัง..... เพียงทำตามหน้าที่ด้วยความไม่คาดหวังในการปรุงแต่งเปลือกของตนเองอีกต่อไป... ทำเพื่อให้คนอื่นมีความสุข พ้นทุกข์ ตามกำลังเท่าเราทำได้ดีที่สุด โดยไม่ทำให้ตนเองเดือดร้อน... จะไม่ต้องผิดหวัง....ไม่ต้องทุกข์อีกต่อไป มองคนทุกคนให้ลึกซึ้งขึ้น... มองหาความดีในทุกๆคน....มองจากใจของเรา เห็นว่าทุกคนมีเปลือกที่ต้องแข่งกัน...ฉันเข้าใจแล้ว ทุกคนมีกิเลส มีความบกพร่องเป็นธรรมดามนุษย์... รวมทั้งตัวเราด้วย...... อย่าโกรธเขาเลย.. อย่าเกลียดเขาเลย.. เข้าใจเขาเถิด... เมตตาเขาเถิด... เขายังต้องเป็นทุกข์อยู่...ไม่ว่าจะรวยขนาดไหนก็ตาม เขายังคงโดดเดี่ยวอ้างว้าง ไม่มีใครเข้าใจ เพราะเขาไม่เคยหยุดแข่งขัน... เป็นเช่นนั้น.... จวบจนวันที่ต้องจากโลกนี้ไป............................ เมื่อเริ่มมองคนอื่นด้วยหัวใจ......ให้ใจ...ไม่คาดหวัง เราจะได้หัวใจเช่นกัน.... แล้วโลกนี้จะงดงาม น่าอยู่... เพราะเราจะมีเพื่อนที่ให้ใจเราเช่นกัน... หากใจถึงใจ.....ในโลกนี้ คงมีแต่ความสุข
ซาวแดนดุด 4 ก.พ. 2551 00:51 น. - ID 112304 
1147
2
0
4 กุมภาพันธ์ 2551 08:01 น. - comment id 819187
4 กุมภาพันธ์ 2551 09:54 น. - comment id 819227
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4603.html หัวใจถวายวัด หลวงพ่อ เจ้าขา ช่วยแผ่เมตตาลูกหน่อยได้ไหม ลูกนี้อาภัพอับโชคหรือไร มีรักครั้งใด หัวใจเหมือนไฟร้อนรน หลายคน ที่พบ พอเขาได้ซบต้องหนีหลบล่องหน ขว้างทิ้งดังเศษดินข้างถนน น้ำตาร่วงหล่น หาคนรักแท้ไม่มี เข้าวัด ทุกวัน ใส่บาตรทำทานบนบานขอให้โชค ดี แต่ผียังตามหลอนหลอกย่ำยี วันหยุดพักไม่มี บวชชีดีไหม หลวงพ่อ เจ้าขา ลูกหมดปัญญาเหนื่อยจังหัวใจ สิ้นหวังรักทุกข์ครั้งสุดวุ่นวาย จึงพร้อมมอบกาย หัวใจถวาย วัดเลย หลวงพ่อ เจ้าขา ลูกหมดปัญญาเหนื่อยจังหัวใจ สิ้นหวังรักทุกข์ครั้งสุดวุ่นวาย จึงพร้อมมอบกาย หัวใจถวาย วัดเลย...>
ดอกรักแท้ในดวงใจฝันนิรันดร์ภักดิ์! วันนี้ดอกปีบร่วงพร่างพื้นหอมพราว ดวงเก็บมาใส่แจกันไม้ไผ่ ที่น้องคนหนึ่งนำมาฝากจากเมืองกาญจน์ เป็นงามไม้ที่เห็นเส้นสายลายสวยมาก และ ดวงก็ชอบของดิบเดิมแบบนี้ นาทีนี้ ดวงจึงรจนางานคลอ..พ้อดอกปีบ ที่กำลังหอมพร่างพราว ราวกำลังบีบดวงใจดวงให้แสนคิดถึงใครบางคน อย่างสุดซึ้งแสนตราตรึงใจ ที่ช่างอ่อนหวานอบอุ่นในหัวใจเสียเหลือเกินแล้ว... ดอกปีบหรือกาสะลองนี้ จะบานในหน้าหนาวนะ และ.. ดวงรู้ดีว่า..คนดีจะคิดถึงดวง เมื่อเห็นดวงดอกไม้ร่วงหล่น ไม่ว่าดวงดอกใดในผืนหล้านี้ ในทุกยามที่ได้เดินทางไกล และไม่ว่าเห็นอะไรที่เกี่ยวพันกับธรรมชาติ.. ที่คือธรรมชาติธรรมดาชีวิตดวงเช่นเฉกกัน ดวง..รจนาบทกวีไว้บทหนึ่ง ซึ่งอาจไม่เกี่ยวกับกาสะลอง หากก็คือดอกไม้เช่นกัน ................... บัวบุญ..พุดพัดชา ดอกบัวบุญผุดพร่างกลางกลีบใจเกสรเพชร แสนรักเด็ดดอกบัวใจไหวกิ่งฝัน ดอกบัวทองผ่องพิลาสท่ามธารจันทร์ ดอกบัวขวัญแสนงามท่ามธารใจ ดั่งดอกไม้ในจินต์ถวิลหวัง ประดุจดังพุทธบูชาพลีไสว เป็นบัวธรรมบัวทองผ่องพิไล เป็นบัวใจบัวบุญหนุนทางธรรม หลับตาสิ..แล้วเพาะลงตรงกลางเนื้อใจว่าง หยาดพรมพร่างดอกสมาธิภาวนาพร่ำ หยุดอดีตอนาคตกำหนดลมเลิกวนกรรม ปัจจุบันจิตปิติเกษมเปรมปรีย์นัก เมื่อหยุดคิดก็สิ้นทุกข์หยุดทุกสิ่ง คือวางนิ่งเลิกรักใครไหวพลีภักดิ์ รักคือทุกข์ดุจโคลนตมพันธนารัก จงหยุดรักปลูกบัวธรรมน้อมนำใจ แล้วบัวบุญดอกงามจะพร่างใสไสวช่อ แตกจากกอสติมั่นตระการไหว เป็นบัวงามบูชาพระรัตนตรัย เป็นบัวใจในนิรมิตนิจนิรันดร์... ............................. กายเนื้อเมื่อถึงเวลา ก็จะพากันร่วงโรยโปรยเถ้าสู่ธุลีหล้า หากทว่า จิตดวงใสประภัสสรที่ว่างพราวขาวสะอาด ราวดอกบัวแก้วแวววะวับสีชมพูประกายพฤกษ์ จักสนิทในมโนนึกนิรมิตใจ ไม่มีวันแตกดับ สร้างจิตใสด้วยศีล สมาธิ ปัญญา พาให้พบวิมุตติหลุดพ้นพันธนาการแห่งรัก ฉะนั้นหากมิพ้นพงกรรมวิบากเก่า ก็จงอย่าเขลาเพียรพาผู้อันเป็นที่รัก ให้ได้พบทางธรรมทางทอง เพื่อลอยล่องกันข้ามห้วงทะเลโลกย์ หยุดทั้งโศกสุข และนั่นคือรักที่แท้จริงยิ่งกว่าจริงค่ะ! ..........................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
