น้ำ

1 กุมภาพันธ์ 2551 06:34 น. - comment id 817849

อิอิ.....

อาศัยความคิด

อาศัยความฝัน

อาศัยโลก

อรุณจึงรื่นเร้าขอรับ

สุขสดใสมีแด่ทุกท่านทุกเธอ

ปราณรวี

1 กุมภาพันธ์ 2551 07:29 น. - comment id 817878

มองจันทร์ลอยเด่นฟ้า.....วับแวม
ดุดสะอื้นคืนแรม.............แหว่งเว้า
วิโยคโศกแทรกแซม......ซุกซ่อน
เราก็เหมือนด้วยเจ้า.......ชอกช้ำทรวงในฯ

ยิ่งพิศยิ่งอ่อนล้า.............โรยแรง
หม่นทุกข์ที่แอบแฝง......ร่ำไห้
ดวงใจสิคลายแคลง........รักเร่
จึ่งมิวางคลั่งไคล้............เคลื่อนคล้อยรอยจำฯ

ยามใดใจที่ร้าง..............ลางเลือน
เพียงเพิ่มสุขมาเยือน.....หนึ่งบ้าง
ที่ปกปิดบิดเบือน............หายโศก ได้แฮ
เหมือนดั่งจันทร์แรมร้าง..ล่วงขึ้นเต็มดวงฯ


สวัสดีค่ะคุณน้ำ เอาของเก่ามาแจมด้วยค่ะ
เสียงเพี้ยนๆ ไงไม่ทราบค่ะ   

ครูพิม

1 กุมภาพันธ์ 2551 07:33 น. - comment id 817879

หวานจันทร์นวลงามในยามค่ำ
เงาจันทร์ลึกล้ำถ้อยคำหวาน
เงื่อนงำย้ำลึกตรึกตำนาน
น้ำหวานน้ำคำจึงย้ำใจ

เสนาะเสียงหริ่งหริ่งยิ่งคิดถึง
คนหนึ่งซึ่งซึ้งจึงหวามไหว
ฝากเสียงแผ่วแผ่วที่แว่วไกล
ลอยไป...ปลอบเหงา..ในเงาจันทร์

ชื่มชมการแต่งโคลงนะคะ
ไว้ฝึกฝนก่อน...
มีความสุขกับการทำงานค่ะ..

พิมญดา

1 กุมภาพันธ์ 2551 08:21 น. - comment id 817890

ชื่นชมเช่นกันคะพี่น้ำแต่งโคลง
แต่พิมแต่งมะเป็นอะคะ

Salukphin

1 กุมภาพันธ์ 2551 16:35 น. - comment id 818064

เยี่ยมค่ะ......
สักวันถ้ามีเวลา...หนูนางฟ้าจะแต่งโคลงมาลงบ้าง....ต้องแอบไปฝึกฝีมือมาก่อนค่ะ...

แก้วประเสริฐ

1 กุมภาพันธ์ 2551 21:51 น. - comment id 818232

         มาอ่านฟังเสียงโคลงครับ

              แก้วประเสริฐ.

เทพระวี

1 กุมภาพันธ์ 2551 23:37 น. - comment id 818263

ช่ออักษราลี

2 กุมภาพันธ์ 2551 04:31 น. - comment id 818287

เยี่ยมมากค่ะคุณน้ำ