*** กลอนพุทธทาส ***

ลุงแทน

ศีลธรรมโลก-ย่น-ถ่อย-ยับ!!!
     ศีลธรรม!  ศีลธรรม!  ศีลธรรม!          	ต้องตกต่ำลงทุกวันถ้าสรรหา
คงไม่พอขอมาทำน้ำหยอดตา          	เพราะบูชากันแต่เงินเกินพอแรง
     ศีลธรรม!  ศีลธรรม!  ศีลธรรม!          	ต้องตกต่ำไปเสียทั่วทุกหัวระแหง
เขารังเกียจเกลียดชังดังผีกระแซง          	อยากให้มันแห้งแล้งจากโลกนี้
     ศีลธรรม!  ศีลธรรม!  ศีลธรรม!          	ถูกเหยียบย่ำโดยฝูงคนจนป่นปี้
โลกของคน ย่ย-ถ่อย-ยับ เกินอัปรีย์          	ที่คงที่คือโลกสัตว์ดูอัศจรรย์
หลงความบ้า  ว่าศีลธรรม
     โลกทุกวันอยู่ในขั้นกลียุค          	ที่เบิกบุกเร็วรุดสู่จุดสลาย
จนสิ้นสุดมนุษยธรรมต่ำอบาย          	เพราะเห็นกงจักรร้ายเป็นดอกบัว
     กิเลสไสหัวส่งลงปลักดกิเลส          	มีความแกว่นแสนพิเศษมาสุมหัว
สามารถดูดดึงกันไปใจมืดมัว	เห็นตนตัวที่จมกามว่าความเจริญ
     มองไม่เห็นศีลธรรมว่าจำเป็น          	สำหรับอยู่สุขเย็นควรสรรเสริญ
เกียรติ-กาม-กิน บิ่นบ้ายิ่งกว่าเกิน       	แล้วหลงเพลินความบ้าว่าศีลธรรม
ศีลธรรมกับคน
     ศีลธรรมเลวคนก็ได้กลายเป็นผี          	หาความดีไม่ประจักษ์สักเส้นขน
ศีลธรรมดีผีก็ได้กลายเป็นคน          	ที่เลิศล้นภูมิใจไหว้ตัวเอง
     ศีลธรรมต่ำเปลี่ยนคนจนคล้ายสัตว์          	จะกินกัดโกงกันขมันเขม็ง
ศีลธรรมสูงคนสดใสไม่อลเวง	ล้วนยำเกรงกันและกันฉันเพื่อนตาย
     ศีลธรรมนี้ทุกวันมันตายซาก          	คนมีปากก็ไม่พล่ามศีลธรรมหาย
ศีลธรรมกลับมาเมื่อไรทั้งใจกาย       	คนจะหายจากทุกข์เป็นสุขเอง