หลายวันเธอซมไข้ไม่คลายสร่าง ใจนี้ช่างกังวลระคนหมอง คอยฟังข่าวเรื่องราวนวลละออง ด้วยยังต้องเป็นไข้อยู่มิรู้คลาย ได้แต่ห่วงใยไปตามสายเสียง ยินสำเนียงไม่เป็นไปให้ใจหาย เธอเจ็บไข้ระบมทั้งใจกาย ไม่สบายป่วยมากอยากดูแล เฝ้าห่วงหาไร้สุขทุกคืนค่ำ น้ำตาร่ำไหลหลั่งดั่งกระแส เจ็บที่ใจเพราะไกลไม่ได้ดูแล ได้แต่นอนกระส่ายสับไม่หลับตา อยากอยู่ใกล้ป้อนข้าวเฝ้าถนอม หทัยพร้อมใจภักดิ์อยากรักษา อยากเป็นผู้ดูแลเรื่องหยูกยา ปรนนิบัติทุกเวลาทุกนาที อยากจะมอบอะไรให้มากกว่านี้ สิ่งที่มีกว่าห่วงใยมีไหมนี่ อยากจะให้จากใจจริงสิ่งดีดี ทั้งชีวียังยอมได้มอบให้เธอ หลายวันที่เธอซมระบมไข้ น้ำตาไหลประจำฉ่ำเสมอ ไปที่ไหนแสนห่วงใยใฝ่ละเมอ คิดถึงเธอ..สาวแม่อายคนหมายปอง
31 มกราคม 2551 17:17 น. - comment id 817689
สวัสดีค่ะคุณหนุ่มน้อย ห่วง..อยากดูแลก็ไปสิคะ รออะไรอยู่ล่ะ รักจริงต้องทำจริงค่ะ
31 มกราคม 2551 18:55 น. - comment id 817727
ดีขึ้นแล้วปวดหัวและเป็นไข้ ด้วยทั้งยาและแรงใจมาช่วยหนุน ขอขอบคุณทุกทุกท่านที่การุณ ส่งผลหนุนให้พิมค่อยหายไข้มา โอ้ย..คิดมะออกคะรู้แต่ว่าขอบคุณคะ
31 มกราคม 2551 23:59 น. - comment id 817798
คุณหนุ่มน้อยช่างมั่นคงและห่วงใยสาวจริงๆ
1 กุมภาพันธ์ 2551 00:20 น. - comment id 817805
งามเด่นเห็นประจักษ์ ด้วยความรักความห่วงหา ติดตามด้วยศรัทธา คงคุณค่าแห่งชายชาญ
1 กุมภาพันธ์ 2551 01:41 น. - comment id 817819
ขอให้กำลังใจคะ
1 กุมภาพันธ์ 2551 08:58 น. - comment id 817900
ขอชื่นชมความห่วงใยและความเอาใจใส่ของคุณนะคะ สาวไหนๆก็ต้องปลื้มอะคะ
1 กุมภาพันธ์ 2551 09:22 น. - comment id 817917
กายอ่อนแอเกิดด้วย..............อากาศ ใจพ่ายพิษ สวาท..................ยากแก้ วาบไหวหวั่นพลั้งพลาด...........ผวาตื่น ผสานจิตต่อรักแท้...................สร่างไข้มิหมาย เวลาไม่สบาย อยากมีคนดูแลนะคะ ไม่รู้ผู้หญิงจะเป็นทุกคนไหม แต่ไม่มีก็ชินไปเอง ทานยาเดี๋ยวหายเอง ^_^
1 กุมภาพันธ์ 2551 11:44 น. - comment id 817963
1. เธอหายวันหายคืนแล้วดวงแก้วเอ๋ย ไฉนเลยจะไม่ไปให้ห่วงหา ได้ยินข่าวจากสาวเจ้ากานดา ในอุราก็คลายทุกข์สุขกลับคืน .... สวัสดีครับคุณจิตรำพัน ขอขอบคุณมากมากครับสำหรับคำแนะนำ แน่นอนครับ จริงแท้ จริงใจและจริงจัง แหมผมเกือบจะได้ไปแล้วละครับ
1 กุมภาพันธ์ 2551 12:32 น. - comment id 817986
2. ยินคำกล่าวจากสาวนี้ที่ห่วงหา พิมญดาดีขึ้นแล้วแว่วเสียงใส ได้ยินคำหนุ่มน้อยนี้แสนดีใจ ถึงห่างไกลก็เหมือนใกล้ได้ผูกพัน ... ได้ข่าวว่าดีขึ้นมากก็หมดห่วงและสุขใจมากครับ
1 กุมภาพันธ์ 2551 12:35 น. - comment id 817988
3. ขอขอบคุณคุณทรายสีขาว white sand มากนะครับ แวะเข้ามาใหม่นะครับ..
1 กุมภาพันธ์ 2551 12:41 น. - comment id 817990
4. คำชมคือแรงใจ แต่ก็ไม่เริงใจหาญ ทุกอย่างที่เบิกบาน คือดวงมาลย์บันดาลเป็น .. ขอขอบคุณคุณบุรีรมย์มากครับ ที่แวะมาแจมด้วยกลอนไพเราะมีความหมายครับ
1 กุมภาพันธ์ 2551 12:44 น. - comment id 817991
5. ขอขอบคุณคนวังท่าพระมากครับ ได้รับแรงใจแล้วครับ
1 กุมภาพันธ์ 2551 12:48 น. - comment id 817992
6. ขอขอบคุณคุณจอยสาวปลื้มคนนี้ครับ ได้ยินคนชื่อ "จอย" ทำให้นึกถึงนิยายรักเรื่อง "สลักจิต" ที่พระเอกกับนางเอกอายุต่างกัน พระเอกชื่อ "อาเดียว" นางเอกชื่อ "จอย" ครับ
1 กุมภาพันธ์ 2551 18:48 น. - comment id 818094
วิมาชื่นชมคนห่วงใยคะ ชอบคะ ธรรมดาลูกผู้หญิงเมื่อเหงาหรือเจ็บป่วยก็ต้องการคนเอาใจดูแลคะ
1 กุมภาพันธ์ 2551 21:51 น. - comment id 818231
แวะมาอ่านค่ะ...
2 กุมภาพันธ์ 2551 01:00 น. - comment id 818279
7. ห่วงหานวลป่วยไข้........ อาทร ด้วยรักจิตอาวรณ์..........ชิดใกล้ ครวญชมชิดงามงอน.......ไม่ห่าง ดูแล ร้องห่มคะนึงไห้..............แทบสิ้น ลมปราณ ขออภัยคุณเพียงพลิ้วที่ตอบช้าไปนิดนึง แต่ก็คิดถึงเพื่อนนะครับ ...
2 กุมภาพันธ์ 2551 01:05 น. - comment id 818280
14. ขอบคุณคุณวิรงรองมากนะครับที่บอกว่าชอบ เป็นปกติครับที่คนที่เราผูกสมัครรักใคร่กันก็ย่อมห่วงหาอาทรเป็นธรรมดาครับ
2 กุมภาพันธ์ 2551 01:13 น. - comment id 818282
15. ขอขอบคุณคุณWhite rose มากครับที่แวะมาให้กำลังใจอีกแรงหนึ่งในความห่วงใยที่ส่งไปให้เธอได้รับรู้... เธอหายวันหายคืนแล้วครับ
2 กุมภาพันธ์ 2551 02:06 น. - comment id 818284
2 กุมภาพันธ์ 2551 09:57 น. - comment id 818353
การส่งแรงใจให้คนป่วยไข้เป็นสิ่งงดงาม การแสดงความเห็นใจต่อกันเป็นสิ่งที่น่ายกย่อง ยิ่งคนที่ผูกพันในห้องกลอนมอบให้แก่กัน แสดงถึงมิตรไมตรีที่ล้ำค่าประเสริฐยิ่งแก้ว กานดา