ว่างเปล่าในความคิด มืดบอดดับสนิทไม่คิดถึง ที่สุดแล้วเปล่าว่างยังเร้าดึง ให้สุดซึ้งเดียวดายให้เหงาใจ ว่างเปล่าเดียวดายในคืนเหงา ความเศร้ายังคงได้อาศัย หลบหลีกเร้นซ่อนให้พ้นภัย ให้เหงาลึกหวั่นไหวในเดียวดาย ว่างเปล่าหรือเปล่าเริ่มไม่รู้ ที่เป็นอยู่อย่างไรเริ่มหวั่นไหว ที่เปล่าว่างหลอกตัวเองหรืออย่างไร หรือจริงแล้วยังโหยไห้ให้อาวรณ์ ที่สุดแล้วว่างเปล่าแค่โดนหลอก ที่สุดแล้วช้ำชอกยังหลอกหลอน ที่สุดแล้วหัวใจยังอาวรณ์ ที่สุดแล้วทุกตอนยังอาลัย หลั่งน้ำตาอีกครั้งในวันนี้ หลั่งลงเมื่อรู้ดีว่าหวั่นไหว หลั่งมาเมื่อไม่อาจลืมสิ่งใด หลั่งลงมาล้างใจว่ายังรอ ที่สุดแล้วหัวใจก็ยังรัก ที่สุดแล้วแตกหักยังแท้ท้อ ที่สุดแล้วยังให้ไม่เพียงพอ ที่สุดแล้วยังก่อแม้พังภินทร์
ไม้หอม 26 ม.ค. 2551 19:04 น. - ID 112031 
917
1
0
27 มกราคม 2551 01:04 น. - comment id 815797
27 มกราคม 2551 06:27 น. - comment id 815809
. . . . ว่างเปล่าครับสวัสดียามเช้าครับ สบายดีนะครับ
27 มกราคม 2551 21:03 น. - comment id 815998
ว่างเปล่าในสายลม แท้..แค่ชมอยู่เดียวดาย หลงเงาติดตามกาย รักแค่หมายใขว่คว้าเงา.....
28 มกราคม 2551 09:49 น. - comment id 816147
'Dครับ...ไม้หอม แท้จริงแล้วในความว่างเปล่ากลับเต็มล้นไงครับ แวะเวียนมาอ่านกวีของผองเพื่อนในแวดวงครับ
30 มกราคม 2551 08:16 น. - comment id 817102
เศร้าจัง ชอบ ๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
