ในมนตราธาราน้ำผึ้ง ตราตรึงในดวงจิตชีวิตหวัง แม้นดายเดียวเหน็บหนาวลำพัง รมณีย์ฝันมิมลายสลายลา คืนหนึ่งเดือนดับดาวเด่น แลเห็นทางช้างเผือกเต็มฟ้า งามเกินกว่าหาคำพรรณนา ซึ้งค่าว่าเราแค่ธุลีดิน ในเวิ้งดาวพราวพรายพริบพร่าง กระจ่างสว่างไสวมิรู้สิ้น คิดถึงสัจจธรรมระร่ำริน จากดินน้ำลมไฟอนันตกาล จักตราจำไว้ในดวงจิต ตราบลมหายใจชีวิตพรากผ่าน นิรันดร์ธรรมล้ำค่าลาราน ดั่งบัวบานเหนือโลกย์สิ้นโศกรอย...!
26 มกราคม 2551 11:12 น. - comment id 815657
ไพเราะงดงามมากค่ะ ทั้งภาพ กลอน และเพลง ช่างตั้งชื่อเรื่องจริงๆนะคะ งดงามตั้ง แต่ชื่อแล้วล่ะคะ
26 มกราคม 2551 13:28 น. - comment id 815668
ตอบ: ส. สค. 25, 2007 1:42 pm ชื่อกระทู้ . ......ถนอมถ้อยร้อยดอกรักเป็นอักษร ...ต่างคำอรสู่ขนิษฐว่าคิดถึง ...มธุรขานผ่านอาภายังตราตรึง ...ดำรงซึ่งเสน่หามิลาโรย
26 มกราคม 2551 15:59 น. - comment id 815681
งามธรรม นามธรรม รูปธรรม ************* ด้วยความเคารพ
26 มกราคม 2551 21:25 น. - comment id 815725
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ..