๛๏บุญคุ้มหัวแต่น้อย เกิดมา เรื่อยเรื่อยเฉื่อยเฉื่อยชน ชีพช้อย ยามทะลึ่งสนุกฮา ฤๅเล่า ขำเลย ผองเพื่อนชมจ้อยจ้อย บอกได้ไม่อาย ฯ ๏ไม่คิดลักทรัพย์ล้วน หาเอง กู่กล่าวกลอนสุขสบาย บู่บี้ เพราะสุดผุดบรรเลง เพราะยิ่ง เพราะนา สมเสียดสีซอนี้ แต่เช้า ชื่นใจ ฯ ๏สานเสียงขานขับร้อง ใดปาน สนั่นเสนาะดุจเหาะไป ป่วนเค้า ก่อกาพย์แกะกล่องกานท์ กลกล่อม ตัวนา ถวายบำเรอลูกเต้า ทุกท้าวทุกเธอ ฯ ๏แม้นผองเพื่อนพี้อิ่ม อ้วนเอา โปรดเบรคน้ำหนักเนอ บอกไว้ ไขค่อเสื่อมแต่เรา ใจเต่ง ตั้งนา กี่ศอกกี่วาไซร้ บ่ได้กลัวเกรง
น้ำ 23 ม.ค. 2551 07:31 น. - ID 111912 
1001
1
0
23 มกราคม 2551 07:35 น. - comment id 814314
อิอิ..... เอะเอะ....... อะอะ......... ชืวิต...ชีวา....พาสนุกนะนะ จาก http://olddreamz.com/bookshelf/praloh/praloh.html
23 มกราคม 2551 08:31 น. - comment id 814350
23 มกราคม 2551 10:56 น. - comment id 814431
23 มกราคม 2551 19:15 น. - comment id 814604
สวีดัด... โคลอน พิมญดา
24 มกราคม 2551 05:11 น. - comment id 814710
ไม่ได้อ่านโคลงพี่น้ำนานแล้วเนอะคะ
24 มกราคม 2551 10:55 น. - comment id 814811
ชมโคลงของพี่น้ำ ขำดี นานเนิ่นมิเคยมี เก่งขึ้น คงสดชื่นชีวี เป็นแน่ นาพ่อ คนเฒ่าใจยังชื้น เช่นนี้ชีพงาม ไม่ได้พบพี่น้ำนานมากแล้วคงสบายดีนะครับผม อยากเล่นกลองยาวกับพี่น้ำอีกนะครับ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด