เปิดตำนานดอกหญ้าในป่ากว้าง ทนอยู่อย่างอัตคัดสาหัสแสน ไม่มีหญ้าดอกใดไม่ขาดแคลน ทุกข์แร้นแค้นลำเค็ญเป็นสันดาน พลิกแผ่นดินพลิกฟ้ามากี่หน เปลี่ยนผู้คนไปมาล้วนหน้าด้าน นำดอกหญ้ามาอ้างสร้างตำนาน แล้วปิดบ้านร่วมวงโกงไพบูลย์ จึงดอกหญ้าทั้งผองต้องอับเฉา กี่ดอกแล้วดอกเล่าเจ้าเสื่อมสูญ แม้นร่ำร้องเรียกหาโหยอาดูร เป็นแค่กูณฑ์ร้อนเร่าเผาไหม้ฟาง ตำนานของดอกหญ้าว้าเหว่ยิ่ง ฝืนพักพิงเดียวดายในป่ากว้าง อยู่เพื่อคงชีวิตพบทิศทาง คอยผู้สร้างดอกหญ้ามาเยือนไพร ปิดตำนานหม่นหมองของดอกหญ้า แล้วต้อนรับดอกฟ้าผู้มาใหม่ กลิ่นหอมหวนชวนดมสาสมใจ ก่อนถูกเด็ดเสียบไว้บนปลายปืน
กวี ซีม่า 21 ม.ค. 2551 08:02 น. - ID 111820 
1680
4
0
21 มกราคม 2551 08:46 น. - comment id 813471
21 มกราคม 2551 10:11 น. - comment id 813513
เปิดตำนานดอกหญ้าในป่าเมือง ได้ประเทืองปัญญามาสะสม พอลมปากลากพวกซวกกมล ส.ส.ปล้นจนคนก่นด่าพราง
สวัสดียามเช้าครับ
21 มกราคม 2551 10:21 น. - comment id 813517
เป็นดอกหญ้างามสง่ากับต้น ดีกว่าทนหม่นหมองบนขวดแก้ว ดอกหญ้างามตามต้นกว่าทิ้งแนว งามแจ่มแจ๋วไร้ภัยพาล
21 มกราคม 2551 10:28 น. - comment id 813520
แค่ตำนานดอกหญ้าในป่ารก ฝูงวัวจกแทะกินจนวิ่นแหว่ง ด้วยโหยหิวดาหน้าถลาแซง ต้องขันแข่งถึงได้หายอดโซ กินเท่าไรไม่อิ่มอยากลิ้มรส แทะจนหมดใบ ดอกที่งอกโผล่ เหลือแต่รากกับซากดินแหว่งวิ่นโชว์ วัวพุงโตเดินกร่างบนทางเท้า ทิ้งรากหญ้าล้าโรยระโหยอ่อน หายใจรอนลับล่วงบนบ่วงเศร้า สิ้นเรี่ยวแรงแห่งฝันอันซบเซา เหี่ยวแห้งเฉานิ่งตายอย่างดายเดียว ปิดตำนานดอกหญ้ากับป่าชัฏ วัวสะบัดทิ้งไปไม่แลเหลียว ปล่อยดินลบกลบกลิ้งช้ำจริงเทียว ต้องโดดเดี่ยวดิ่งดับกับมืดดำ.. ไม่มีดอกฟ้าค่ะ มีแต่ฝูงวัวกระหายหิว กับรากหญ้าที่กำลังจะแห้งตาย
21 มกราคม 2551 12:51 น. - comment id 813574
*******ขอบคุณ ขอบคุณ******* ขอบคุณทุกความคิด...มิตรทั้งผอง ขอบคุณบทร้อยกรองจากผองเพื่อน ขอบคุณที่เจียดเวลามาเยี่ยมเยือน จักมิเลือนลืมร้างจางจากใจ ถ้าหากเป็นไปได้อย่างใจคิด เลือกชีวิตสมหวังดังฝันใฝ่ เธอจะเป็นดอกหญ้าพนาไพร หรืออยากได้เป็นดอกฟ้า..กลางป่าปืนด้วยความเคารพสิทธิในการแสดง ความคิดเห็น ของเพื่อน ๆ ทุกคน
21 มกราคม 2551 16:34 น. - comment id 813641
รากหญ้า-รากแก้ว เหมือนกันมั๊ยน๊อ
21 มกราคม 2551 16:55 น. - comment id 813669
สวัสดีค่ะคุณกวี จริงค่ะ ดอกหญ้าผู้น่าสงสาร ถูกรุนรานผืนไพรไปทุกสิ่ง รำรอไม่ร้องขอไม่ประวิง สุดท้ายโดนทิ้งเหยียบย่ำใจ
22 มกราคม 2551 15:35 น. - comment id 814087
ให้เลือกระหว่าง.ดอกหญ้า..กับดอกฟ้า..ขอเป็นดอกหญ้าดีกว่าเนาะ.. ธรรมดา ๆ .. แต่มากด้วยคุณค่า.. (ทางจิตใจ) .. คิดไปเองคนเดียวป่ะเนี่ย.. แวะมาทักทายค่ะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
