ช่ออักษราลี

21 มกราคม 2551 06:11 น. - comment id 813419

 ไพเราะมากค่ะคุณนาง เอาภาพมาฝากค่ะ


 

 

ช่ออักษราลี

21 มกราคม 2551 06:34 น. - comment id 813424

ภาพในกระจกของพี่ หน้าระรื่นหน่อยค่ะ
ไม่เข้ากับบรรยากาศกลอนของน้องนาง
ซักเท่าไหร่นักค่ะ น้องนางแต่งได้ดีมากค่ะ

เพียงพลิ้ว

21 มกราคม 2551 07:23 น. - comment id 813434

เวลาที่ไม่อยากร้องไห้จะไปยืนมองตัวเองในกระจกค่ะ หายทันทีที่เห็นน้ำตา

white rose.

21 มกราคม 2551 09:18 น. - comment id 813489

แวะมาอ่านค่ะ...

เฌอมาลย์

21 มกราคม 2551 09:22 น. - comment id 813493

คนในกระจกเศร้าเท่าไร คนนอกกระจกเศร้ากว่านั้นค่ะ

ปราณรวี

21 มกราคม 2551 09:58 น. - comment id 813501

ตามมาอ่านกลอนเพราะๆ  เพลงซึ้งๆ ค่ะ

สบายดีนะคะ   

กชมนวรรณ

21 มกราคม 2551 11:00 น. - comment id 813531

 กลอนเพราะเศร้า ได้อารมณ์จังค่ะ ชื่นชมค่ะ

ยาแก้ปวด

21 มกราคม 2551 11:21 น. - comment id 813545

ครูพิม

21 มกราคม 2551 11:56 น. - comment id 813562

จะเสียใไปไย..
คนที่รักเรามากที่สุด.อยู่ในกระจกนั่น.
กลอนเพราะมากค่ะ

โคลอน

21 มกราคม 2551 16:20 น. - comment id 813633

เพื่อนแท้ที่เข้าใจเราที่สุดก็อยู่ในกระจก...เหมือนกันค่ะ...เพราะงั้นต้องให้กำลังใจตัวเองไว้เนาะ

เรไร

21 มกราคม 2551 18:15 น. - comment id 813709

ที่มองเห็นไหววาบภาพสะท้อน
ยิ่งอาวรณ์อาลัยยิ่งไหวหวั่น
เหมือนกระจกลวงตาสารพัน
เห็นภาพฉันคนสิ้นหวังหลั่งน้ำตา

ที่หวังว่าหวังไว้ในวันหนึ่ง
ห้วงคำนึงฝันวาดด้วยปรารถนา
ใครสักคนจะโอบกอดตลอดเวลา
แต่ภาพพร่าในจิตกลับบิดเบือน

เป็นภาพคนหลั่งน้ำตาด้วยว้าเหว่
จะหันเหทางไหนก็ไร้เพื่อน
จึงอยู่อย่างโศกศัลย์และฟั่นเฟือน
เสมอเหมือนคนบ้าคอยคว้าเงา

ขออนุญาต น่ะครับ อยู่ในอารมณ์นี้เหมือนกัน

มายอามีน

21 มกราคม 2551 20:58 น. - comment id 813754

แวะมาอ่านกลอนเศร้า

ตอนดึกๆ

ฝันดีค่ะ

หมองอิง

22 มกราคม 2551 15:31 น. - comment id 814083

กลอนอบอุ่นดีจัง..ใครได้เป็นคนรักนะ...
รักตายเลย... (อิจฉาวุ๊ย..)
ชอบค่ะ..ชอบ...