ใจคอยร่ำจำคำร้องจองคิดรัก จิตเหมือนเพ้อเจ้อมิพักจักมัวพร่ำ ลุ่มหลงคลอรอหลงคอยร้อยหลงคำ เคลิ้มละเลยเคยร้องร่ำคร่ำรักร้าง ลืมเคยเศร้าเล่าความโศกโรคครวญสร้อย ลืมหน้าหม่นล้นหน้าม่อยรอยหน้าหมาง ลืมเขาแคลงแรงคำค่อนร้อนครวญคราง ยังวุ่นหวังยังวุ่นวางย่างวันวาน เมื่อมีรักมักมีรามามุ่งหลอน รักคอยสร้างร้างคอยสอนรอนคอยสาน รสรักทุกข์รุกรานท่วมร่วมรับทาน ให้ครวญครางห่างคำค้านหาญเคียงคลอ ทุกที่รักทักท้วงเราเท่าที่รู้ รักคึกคักรักคล้ายครูรู้ไขข้อ คิดถลำคลำถลาคาค้างรอ อาจต้องตรมอมตรอมต่อออแต่ตรม
18 มกราคม 2551 23:39 น. - comment id 791281
ขอบคุณค่ะ คุณหมองอิง
18 มกราคม 2551 20:50 น. - comment id 812651
เพราะดีค่ะ..แปลกดีด้วย..เป็นผลงานสร้างสรรค์อีกชิ้นนึง..ชื่นชมค่ะ.. อยากเขียนเป็นมั่ง..แต่คงต้องใช้เวลาหน่อยเนอะ..ว่าง ๆ สอนกันมั่งเน้อ..ยังซะ..ก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ..รักษาสุขภาพด้วย..
18 มกราคม 2551 21:53 น. - comment id 812662
หวัดดีจ้า นู๋โอเลี้ยง แจ่มแจ๋วเหมือนเดิมเลยนะจ๊ะ... อยากปรึกษาเรื่องกลอนกลบทจะติดต่อได้ไงจ้า....ถ้าว่างe-mailคุยหน่อยได้มั้ยจ้ะ? secretofvictoria@hotmail.com
18 มกราคม 2551 22:04 น. - comment id 812667
สวัสดีค่ะ คุณvictoriasecret เขียนมาที่เมล์ โอเลี้ยงได้เลยค่ะ