ฝากรัก...ฝากใจ..( ไปชายแดน )

White roses

วันที่ 18 มกราคม เป็นวันกองทัพไทย
จึงขอส่งกำลังใจไปถึง..ตำรวจ หทารชายแดน
ทุกๆท่าน..ขอบคุณที่ดูแลประเทศชาติของเรา...
***********************************************************
ฝากสายตา..ยาวไกล..สุดชายโขง
ขอบฟ้าโค้ง..จรดลง..ตรงไหนหนอ
มองสายน้ำ..ไหลบ่า..น้ำตาคลอ
ยังคงรอ..รับสัมพันธ์..ทุกวันคืน
ด้วยหน้าที่..จึงร้างไกล..ไปจากพี่
ร้าวฤดี..โศกตรม..สุดขมขื่น
ทนกอดหมอน..นอนหนาว..ทุกคราวคืน
สดุ้งตื่น..กลั้นน้ำตา..แสนอาลัย
แสงจันทร์นวล..หวนไห้..ใจเจียนขาด
จิตกระหวัด..ร้อนรน..สุดทนไหว
เคยอิงแอบ..แนบซบ..อบอุ่นไอ
สัญญาใจ..มอบให้กัน..คืนวันเพ็ญ
พี่คงนอน..กลางดิน..ถิ่นไพรกว้าง
ท่ามน้ำค้าง..และศัตรู..ผู้ฆ่าเข่น
มีชีวิต..เหน็บหนาว..ร้าวลำเค็ญ
ยากหลบเร้น..ต่อผองภัย..ณ.ชายแดน
สู้อดทน..ตรากตรำ..มิพร่ำบ่น
แผ่นดินตน..พร้อมปกปัก..รักหวงแหน
เลือดหลั่งรด..รินไหล..ไม่คลอนแคลน
รักษ์ดินแดน..แผ่นดินไทย..พ้นภัยพาล
หมั่นเหลียวซ้าย..แลขวา..บ้างนะพี่
ล้วนมากมี..ภยันตราย..ภัยรอบด้าน
ระวังตน..จากศัตรู..ผู้รุกราน
น้องหวาดหวั่น..ครวญคร่ำ..ร่ำน้ำตา
ขอฝากรัก..ฝากหัวใจ..ไปถึงพี่
ป่านฉะนี้..เป็นอย่างไร..ใคร่ห่วงหา
รอวันได้..พานพบ..สบสายตา
ซึ้งคุณค่า..แห่งไมตรี..มีต่อกัน
นับคืนวัน..ผันผ่าน..นานเพียงไหน
คล้องสายใย..ด้วยรัก..สลักมั่น
"อยู่แนวหน้า "..แต่แนวหลัง..ยังผูกพันธ์
ยังคงมั่น..มอบรักแท้..แด่พี่...ยอดวีรชน...