คนขี้อาย

Saran


   สบตาเธอครั้งใดใจหวั่นไหว
หวั่นว่าใจจะหลุดลอยหล่นหาย
สายลมพัดหอบพาออกจากกาย
ปลิวไปไกลลิบลิ่วไม่กลับมา
   ตาคู่นั้นเหมือนมีนัยความหมาย
ริมฝีปากพรื้มพรายพาหวั่นไหว
ให้บางคนหลงรักหมดหัวใจ
จะมีใครบ้างช่วยฉันที
   มีความนัยที่ฉันอยากเอื้อนเอ่ย
บอกรักเลยเมื่อครั้งที่แรกเห็น
แต่ว่าใจเจ้าเอยบอกไม่เป็น
อยากให้เธอเห็นใจคนขี้อาย				
comments powered by Disqus
  • เทพระวี

    17 มกราคม 2551 11:34 น. - comment id 812151

    กล้าๆ หน่อยครับผม
    46.gif46.gif46.gif
  • ยาแก้ปวด

    17 มกราคม 2551 20:17 น. - comment id 812350

    
    * ฝากประชาสัมพันธ์ท่านผู้ชื่นชอบบทกวี *
    ขอเชิญทุกท่านร่วมส่งบทกวีในหัวข้อ "Generation me: ส่วนตัวเพื่อส่วนรวม" เข้ามา
    เพื่อร่วมอ่านบนเวทีกับ ศักดิ์สิริ มีสมสืบ 
    
    ไม่จำกัดอายุผู้ส่ง
    ไม่จำกัดจำนวนบทกวี
    ไม่จำกัดประเภท
    ไม่จำกัดความยาว
    ไม่จำกัดอะไรเลย!
    แต่จำกัดระยะเวลาส่ง วันนี้ - 20 มกราคม ทางอีเมล yv@deksiam.com หรือแฟ็กซ์ 02-9383831
    ส่งมาแล้วได้อะไร
    รับของที่ระลึกสุดพิเศษ (ยังไม่บอกตอนนี้ เพราะเดี๋ยวจะไม่พิเศษ)
    ได้ลองเขียนบทกวี (หรือได้เขียนอย่างที่เคยเขียน) ในหัวข้อที่ไม่เคยเขียนมาก่อน
    ได้ขึ้นเวที กระทบไหล่กวี 2 คนในเวลาเดียวกัน ทั้งกวีซีไรต์และกวียุคใหม่
    ได้มาร่วมงานนี้พร้อมกับเรา!
    สิทธิประโยชน์มากมายขนาดนี้ ไม่เขียน-ไม่มา-ไม่ได้แล้ว...
    6ez1mr4.gif
  Saran
ชื่อบล็อก

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน