หน้าส่วนตัว
เคยสัญยิงสัญญาขมาโทษ
ผมสองคนไม่กระโดดเรียนแล้วหนา
โจรกลับใจครูพร้อมอ้อมเมตตา
ถ้าทำมาไม่ไว้หน้าลดราทัณฑ์
เคยผงาดเช่นเสือเมื่อครั้งก่อน
จะเว้าวอนให้ทิ้งลายที่ป้ายสัน-
ดานของผมลบไม่ได้ด้วยโทษทัณฑ์
ด้วยสามัญสำนึกผมฝึกเอง
สองนักเรียนไม่ฟังครั้งครูไข
ด้วยเยาว์วัยการเรียนเจียนข่มเหง
คณิตศาสตร์กระโดดไปไม่ยำเกรง
ตีกางเกงสองสามไม้..ไล่ไปเรียน
เมื่อเรื่องราวกระโดดเรียนเจียนถึงหู
จึงเชือดไก่ให้ลิงดูเพื่อรู้เฮี้ยน
ไม่เคารพแม่บทกฎมณเฑียร
จำต้องเปลี่ยนกลวิธีให้หลาบจำ
โซ่คล้องเอวล่ามขึงตรึงต้นไม้
ล็อคกุญแจประจานไว้ให้น่าขำ
พร้อมตั้งชื่อสรรพนามคร้ามสกำ
ตัวประหลาดผู้ตกกรรมครั้งทำตัว
ตวงตักน้ำตั้งไว้ให้ด่ำดื่ม
ให้เธอลืมการเป็นมนุษย์หลุดจากหัว
ประจานสัมพันธ์สัตว์ประหลาดน่าหวาดกลัว
สองสามร้อยยืนเป็นรั้วทั่วท้องลาน
นี่คือบทลงโทษฐานโดดหนี
สัตว์ประหลาดสองตัวนี้ที่เรียกขาน
ไม่เชื่อฟังก็รั้งขึงตรึงประจาน
ให้เพื่อนพานตราหน้าว่าสัตว์พิเรนทร์
ทำแบบนี้ใช่ทางแก้ที่แท้หรือ
ตามกระพือกางล้อมคอกบอกผิดเห็น
ตอปัญหาอยู่ที่ใดนัยประเด็น
รากซ่อนเร้นทำไมเจ้า..ไม่เข้าเรียน?
ก่อนลงโทษผู้ใดให้ชี้เหตุ-
ผลที่ผิดอาเพทแจ้งเสถียร
มิฉะนั้นแม้ตัดหัวตามโทษเฑียร
ในบังเหงียนก็ยังล้าผลึก..สำนึกตน
.....กะลาสีเบจ (๑๖ มกราคม ๒๕๕๑)
กะลาสีเบจ 16 ม.ค. 2551 20:03 น. - ID 111679 
1204
1
0
16 มกราคม 2551 20:34 น. - comment id 811946
ดุข่าวเหมือนกันค่ะ...เด็กผิดก็จริง แต่ครูทำแบบนั้นก็ไม่เหมาะ น่าจะหาวิธีอื่น เฮ้อ น่าหนักใจ
16 มกราคม 2551 20:56 น. - comment id 811951
ก่อนอื่นต้องบอกว่า บทกลอนมีความไพเราะในแง่ของวรรณกรรม แม้ว่าจะแฝงความรู้สึกที่หนัก แต่การถ่ายทอดความรู้สึกออกมาเป็นบทร้อยกรอง ทำให้อ่านได้ไม่เบื่อ ขอชมเชยด้วยใจจริง แท้จริงไม่มีใครผิด ภาษาพระว่า เป็นโทษของวัฏฏะ หึหึ
17 มกราคม 2551 05:06 น. - comment id 812041
โรงเรียนที่ว่า มีนเคยเรียนมา2ปีค่ะ ตั้งแต่มัธยมต้นเลยย้าย
17 มกราคม 2551 20:23 น. - comment id 812359
* ฝากประชาสัมพันธ์ท่านผู้ชื่นชอบบทกวี * ขอเชิญทุกท่านร่วมส่งบทกวีในหัวข้อ "Generation me: ส่วนตัวเพื่อส่วนรวม" เข้ามา เพื่อร่วมอ่านบนเวทีกับ ศักดิ์สิริ มีสมสืบ ไม่จำกัดอายุผู้ส่ง ไม่จำกัดจำนวนบทกวี ไม่จำกัดประเภท ไม่จำกัดความยาว ไม่จำกัดอะไรเลย! แต่จำกัดระยะเวลาส่ง วันนี้ - 20 มกราคม ทางอีเมล yv@deksiam.com หรือแฟ็กซ์ 02-9383831 ส่งมาแล้วได้อะไร รับของที่ระลึกสุดพิเศษ (ยังไม่บอกตอนนี้ เพราะเดี๋ยวจะไม่พิเศษ) ได้ลองเขียนบทกวี (หรือได้เขียนอย่างที่เคยเขียน) ในหัวข้อที่ไม่เคยเขียนมาก่อน ได้ขึ้นเวที กระทบไหล่กวี 2 คนในเวลาเดียวกัน ทั้งกวีซีไรต์และกวียุคใหม่ ได้มาร่วมงานนี้พร้อมกับเรา! สิทธิประโยชน์มากมายขนาดนี้ ไม่เขียน-ไม่มา-ไม่ได้แล้ว...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
