สดุดีคุณครู

คนบนเกาะ

     ขอเคารพ  สดุดี  ครูที่หนึ่ง
ครูผู้ซึ่ง  สอนสั่ง  ปลูกฝังค่า
ครูที่สอน  แรกออกนั้น  ครรภ์มารดา
ครูที่ว่า  คือพ่อแม่  นั้นแท้จริง
      ครูที่สอน  สั่งทำดี  มีนิสัย
มีวินัย   คุณธรรม  ล้ำเลิศยิ่ง
รู้ถูกผิด   สิ่งไหนพลาด  อาจท้วงติง
ไม่เฉยนิ่ง  ให้เป็นภัย  ในสังคม
      ไม่เข่นฆ่า  รังแก  แก่ผู้อื่น
รู้หยิบยื่น  เป็นผู้ให้  ไม่ทับถม
ทำสิ่งดี   ช่วยเชิดชู  คู่สังคม
ไม่สะสม  ความละโมบ  ไว้ในตัว
      สอนไม่ให้  หน้าหนาหนอ  คอรัปชั่น
สิ่งเลวนั้น   ให้ละอาย  อย่าใส่หัว
สอนรู้จัก  ความพอดี  และพอตัว
เรื่องเมามัว  เรื่องสอพลอ  ให้ห่างไกล
     สอนไม่ให้  เที่ยวปล้นฆ่า  และข่มขืน
กับหญิงอื่น  จงอย่าทำ  โปรดจำไว้
หากเขาด่า  เขาประจาน   ผลงานใคร
คือคนให้  ซึ่งความรู้  ตัวครูเอง
      คงไม่อยาก  ด่าพ่อแม่  ไม่สั่งสอน
ครูที่หนึ่ง  ต้องรุ่มร้อน  นั้นถูกเผง
การกระทำ  ย่อมเกิดก่อ  จากครูเอง
ลูกนักเลง   ความขายหน้า  มาถึงใคร
       สอนศิษย์ให้  รู้ยับยั้ง  ชั่งดวงจิต
ใช้ความคิด   ให้เกียรติก้อง  ดูผ่องใส
ใช่รวยเงิน  แต่รวยจิต  รวยน้ำใจ
ให้ใครใคร  เขายกย่อง  ปองนิยม
     ไม่ต้องเที่ยว  เอาเงินหนา  มาซื้อเสียง
แค่สำเนียง  คนหลงใหล  ให้เสียงขรม
จะได้เกิด  ความปลื้มใจ  ในนิยม
เป็นคำชม  ที่ผุดผ่อง  ดั่งทองทา
      ณ  วันนี้   เป็นวันดี   วันประเสริฐ
ของยกย่อง  ความเป็นเลิศ   แด่ครูหนา
คนบนเกาะ   ยกบิดร  และมารดา
เป็นครูบา   ที่ประเสริฐ  เลิศล้ำเอย...