suffer

extreme life

ภายในใจโหยหาเวลานี้
มันจะมีสักคนสนบ้างไหม
กาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนเลยไป
เหมือนมีไฟสุมทรวงรถพ่วงชน
มองไปหนแห่งใดก็ใช่อยู่
ก็ไม่รู้ไม่ชี้ไม่มีสน
คนในโลกมีมากหลากล้านคน
เหมือนเม็ดฝนมากมายหายแห้งคืน
กายก็ยังเจ็บปวดรวดร้าวหนัก
ไม่ได้พักได้ผ่อนร้อนสุดฝืน
ไม่ค่อยจะได้นั่งทั้งวันยืน
แต่ก็ฟื้นทุกเช้าดูเข้าที
ใจก็ปวดรวดร้าวหนาวจับจิต
ตัวก็บิดเป็นเกลียวยากเลี้ยวหนี
ใจที่นอนจำศีลสิ้นหลายปี
เวลานี้ตื่นแล้วแก้วตาเอย				
comments powered by Disqus
  • แสงไร้เงา

    15 มกราคม 2551 01:19 น. - comment id 811101

    สวัสดีค่ะ
    แวะมาทักทายจ้า 11.gif
  • แอ็ปเปิ้ล

    15 มกราคม 2551 08:07 น. - comment id 811147

    36.gif  แอบเอาหัวใจไปจำศีลอยู่นี่เอง
    ว่าแต่ตื่นมาแล้ว ก็ขอให้พบกับสิ่งที่สดใส
    โลกใบสีชมพู ไม่ปวดรวดร้าวอีกต่อไปนะคะ
    
    ปล. แวะมาทักทายด้วยความคิดถึง
    
    12.gif
  • เพียงพลิ้ว

    15 มกราคม 2551 08:36 น. - comment id 811165

    จำศีลนานเลยนะคะน้องกอล์ฟ
    
    หายไวๆเด้อ
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • extreme life

    16 มกราคม 2551 22:59 น. - comment id 811998

    ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ 12.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน