โปรดอย่าห้ามความรักจากใจฉัน ยากตัดความผูกพันเคยมั่นหมาย โปรดอย่าคิดติดอยู่กับความเดียวดาย เพราะฉันอยู่ข้างกายเธอเสมอมา โปรดอย่าห้ามความหวงที่ทวงถาม เพราะมันเกิดขึ้นตามความห่วงหา โปรดอย่าเอื้อนเอ่ยพร่ำว่าร่ำลา ด้วยน้ำตาเอ่อท้นจนร่วงริน โปรดอย่าห้ามถามไถ่ใจเธอนั้น จากวานวันยังคงมีหรือหมดสิ้น ด้วยใจฉันคงมีเธอตราบฟ้าดิน แม้พังภินท์ยังมิวายคลายความรัก .. ต่อแต่นี้จะไม่ถาม .. จะไม่เอ่ยเอื้อนความให้หน่วงหนัก แต่จะรอคำตอบเธอด้วยใจภักดิ์ รอคอยวันความรักเธอกลับมา .. ต่อแต่นี้จะไม่ถาม ..
13 มกราคม 2551 14:31 น. - comment id 810677
ต่อแต่นี้จะไม่ถาม .. วจีใจแฝงนิยามความล้ำค่า แวะมาชมคำงามพจนา ในคำว่า "อย่ามาถาม .." จึงมาทัก แจมครับ อ่านบทนำนึกว่ากำลังดุใครซะอีก
13 มกราคม 2551 15:29 น. - comment id 810690
ความรักจากใจของเธอ ฉันกอบเก็บไว้อย่างพร่าเบลอและอ่อนล้า เหนื่อยหน่าย..กับหัวใจที่ใกล้ตาย..และด้านชา ลึกๆแล้วไม่เคยรู้สึกเลยว่า..ความรักจากคนใกล้ตานั้นยังมี จำได้ไหม..ว่าวันที่เธอจากไปกับใครอีกคน ฉันเองก็ต้องอยู่อย่างทุกข์ทน..และมันอาจร้าวรนกว่าเธอตอนนี้ ฉันยังยึดติดกับอดีต..ที่เธอเขียนขีดจนไม่มีชิ้นดี แล้วจะมาขอโทษกันเอาป่านนี้..ถามหน่อยคนดี..เพื่ออะไร น้ำที่มันถูกเทรดลงบนกองทราย ความรักของฉันก็คล้ายๆ..กับสายน้ำที่จางหายไม่คืนมาใหม่ อย่าตั้งความหวัง..ว่ายังมี..ว่าฉันอาจเก็บหัวใจดวงนี้เพื่อเธอต่อไป เพราะจริงๆแล้วมันไม่ใช่..ต่อให้เธอรอต่อไปก็ไม่มีวัน มีบางคำพูดที่อยากให้เธอรู้ไว้ ในฐานะที่เธอ"เคย"รู้ใจ..และเป็นเพื่อนร่วมโลกใบใหญ่..ใบเดียวกับฉัน กลับไปเสียเถิด..อย่าเสียเวลา..อย่ายื้อคนที่หัวใจด้านชา..ด้วยความผูกพัน และคำตอบเดียวสั้นๆ..คือฉันจะไม่มีวัน ..ให้อภัย.. -:*``*:-.,_ ,.-:*``*:-.,_ -:*``*:-.,_ ,.-:*``*:-.,_ -:*``*:-.,_ ,.-:*``*:-.,_ -:*``*:-.,_ ,.-:*``*:-. สวัสดีค่ะพี่กีกี้ ไม่รู้ว่า ตังเม จะใจร้ายไปป่าววว แห่ะๆ แต่มันคิดได้อย่างเนี้ย ดีใจนะคะ ที่บทกลอนตังเม เป็นแรงบันดาลใจให้พี่ พี่เองก็เหมือนกันนะ กะว่าวันนี้จะไม่เขียนกลอนแล้วเชียว เห็นพี่เขียนแล้วก็อดตอบไม่ได้ บ่นไรเยอะแยะเน๊อะ ..ไปดีฝ่า
13 มกราคม 2551 20:03 น. - comment id 810749
นับแต่นี้ต่อไปจะไม่ถาม ก็กินข้าวทีละชามแล้วไม่ไหว ไม่ต้องหาเหตุผลตาชั่งพังเพราะใคร ตัวฉันไง เหยียบร้อยเหลือหน่อยเดียว ขำขำนะกีกี้ ชอบนะ กลอน แต่เมนต์ให้ขำขำ ขัดขัด ไปงั้นแหละ
13 มกราคม 2551 23:32 น. - comment id 810773
เห็นชื่อกลอน นึกว่าจะตัดให้ขาดฉับๆ ไปซะแล้ว อิอิ
14 มกราคม 2551 10:26 น. - comment id 810828
คุณ nig... จะดุใครได้ลงคอล่ะ คุณตังเม .. จะดี จะร้ายก้อใจเราเน๊อะ .. คืนวันก่อน เห็นกลอนเรื่อง อย่ามาถามของตังเมที่ตังเมเพิ่งโพสต์น่ะ พี่กี้เข้าไปอ่านอยู่นานสองนาน รู้สึกอยากเขียนบ้าง แต่นั่งเข็นอยู่นานก้อไม่สำเร็จ พอตอนเช้า กลับเข้าไปอ่านกลอนของตัวเอง ก็พบใครคนนึง แอบเข้าบ้านพี่กีกี้ตอนพี่กีกี้กำลังอ่านกลอนของน้องตังเมนะ เลยรู้สึกว่าใจเราตรงกัน .. คุณร้อยฝัน .. เหยียบร้อยเหลือหน่อยเดียวเองหรอ.. ชักเริ่มน่ากัวแล้วนะร้อยฝัน ปล. แอบไปเที่ยวมาหรอ .. เค้ารู้นะ คุณปราณรวี .. ใจอ่อนแบบนี้จะตัดใครลง
14 มกราคม 2551 13:42 น. - comment id 810869
ถามหน่อยน่า...นะนะ...อิอิ
14 มกราคม 2551 15:32 น. - comment id 810906
ไม่ถามก็ได้ค่ะ แต่ขอใช้สายตามองอย่างเดียวได้ป่ะค่ะ...
15 มกราคม 2551 08:14 น. - comment id 811148
ให้มันจมลงไปสุดใจ ปล่อยไว้ไม่ต้องดูแล แค่นี้ก็คงเพียงพอกับใจฉัน +*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+* บางสิ่งบางอย่างก็อ่อนล้าเกินที่จะถามไถ่ และการรับฟังบางถ้อยบางคำก็เจ็บปวดเหลือเกิน นิ่ง ๆ ก่อน พัก ๆ สักนิด เนอะ