ในแววตาที่กล้าแกร่งแฝงแววท้อ หรือเจ้าพ้อต่อโลกโศกแต่หลัง เคยรับฝากซากเศร้ากร่อนใจพัง จึงประดังฝังคิดมาติดตัว เป็นเด็กน้อยที่ขาดความอบอุ่น จิตใจกรุ่นคุ้นชั่วร้ายภายในหัว คอยเฝ้าคิดต่อต้านระวังกลัว จ้องแต่รัวน้ำคำเหมือนผลาญตน คิดเป็นแม่แท้จริงหวังติงเจ้า อย่าหลงเฝ้าเข้าใจทำสับสน ถึงผ่านโลกโศกเศร้าที่วกวน ถึงเคยซนทนทุกข์จุกดวงแด สอนให้เจ้าเรียกแม่แต่เจ้าปัด ว่ารวบรัดจัดคำทำตอแหล จะยัดปากฝากไว้ใบตำแย จักเรียกแก...แม่ไม่เรียกจะทำไม ฟังวาจาท้าทายเคยผ่านโลก เป็นหัวโจกชกหนักนักใช่ไหม จึงซ่อนคำเยาะด่าพาสาใจ คงโดนใครฝึกมาจนชาชิน เจ้าเถียงตอกบอกย้ำลิ้นสองแฉก กลคำแปลกแจกจ่ายร่ายใจหิน อยากสอนเจ้านับวันใกล้กลับสู่ดิน หยุดยลยินเสียงต่างเจ้าสร้างเอง.
13 มกราคม 2551 09:03 น. - comment id 810620
สงสัยวันเด็กไม่มีใครพาไปเที่ยวนะน้องเหมีย แล้วน้องล่ะลูก ๆ พาไปเที่ยวไหนครับเมื่อวาน
13 มกราคม 2551 09:40 น. - comment id 810627
เพลงใครๆ ก็ไม่รักค่ะ
13 มกราคม 2551 09:43 น. - comment id 810629
ป ว่าเด็กน่าสงสารนะคะ หลายสิ่งรอบตัว เป็นตัวกำหนดพฤติกรรมของพวกเขา พ่อแม่ ผู้ปกครองนั่นแระค่ะต้องเป็นผู้ กลั่นกรองสิ่งที่เด็กเขาสัมผัส อ่านตาม กลอนแล้วหนักใจแทนนะคะ โตไปเขา จะยิ่งก้าวร้าวกว่านี้ ถ้าคนเกี่ยวข้องยัง ปล่อยทิ้งไว้
13 มกราคม 2551 09:56 น. - comment id 810634
แวะมาดูเด็กดื้อ..เถียงแม่ อ่านจากกลอนแล้ว คนนี้ใช้ได้ อนาคตสดใส..อิอิ หนูๆ อย่าทำตามเนาะ มีความสุขเด้อ
13 มกราคม 2551 13:10 น. - comment id 810669
เด็กดื้อ โบราณว่าคือเด็กฉลาดน่ะครับ แต่ต้องดูแลให้เดินให้ถูกทางน่ะครับ ความรักจะทำให้จิตใจเค้าอ่อนโยนลง
13 มกราคม 2551 13:56 น. - comment id 810673
น่าสงสาเด็กคนนั้นน่ะครับผมว่า หากเป็นใครก็ไม่รู้อยู่ๆจะให้เขาไปเรียกว่าแม่ แม่ เพียงเพราะว่าอายุมากกว่า วัยวุฒิมากกว่า มากว่า...เฮ้อ นานาจิตตัง ....ผมรู้จักหลายคนที่ชอบพูดว่า ... ฉันน่ะผ่านร้อนผ่านหนาวมามากกว่าเธอ ... ผมเลยถามเธอคนนั้นกลับไปว่า ..ไอ้ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมานี่ ...รู้ร้อน รู้หนาวบ้างหรือเปล่า.... ... หากเห็นว่าการทะเลาะกับเด็ก หรือคนที่คิดว่าเด็กกว่า มันสนุก ผมว่า อย่าเลยครับ ... เดี๋ยวจะเสียผู้ใหญ่..
13 มกราคม 2551 14:16 น. - comment id 810675
เด้กดื้อเพราะอะไร ...ปัญหาทำไมเป็นเช่นนั้น ....มาแก้ที่เด้กยังไม่ได้ ..ต้องดูก่อนว่าอะไรคือสาเหตจริงๆ
13 มกราคม 2551 14:51 น. - comment id 810680
เด็กดี ไม่ดื้อ เด็กดื้อไม่ดี เด็กดื้อถูกตี เด็กดีถูกชม อิอิ
13 มกราคม 2551 14:55 น. - comment id 810681
ใครจะดื้อดื้ออย่างไรอย่าไปสน แต่เด็กซนครูจะตีฝีที่ก้น ผู้ใหญ่ดื้อปากร้ายใจซุกซน ครูจะค้นวิธีแก้...ให้แน่นอน.. ไปหลายวันเลยที่รัก คิดถึงแย่เลย...
13 มกราคม 2551 16:25 น. - comment id 810710
ไม่มีเด็กคนไหนที่ไม่ดื้อ จึงไม่ควรซื่อบื้อไปถือสา เพราะเขายังอ่อนวัยไร้ปัญญา มิรู้ว่าสิ่งไหนอะไรควร ค่อยขัดเกลาอบรมบ่มนิสัย เตือนสติปลุกใจให้ถี่ถ้วน แนะแล้วยังถือดีคื้อตีรวน สร้างปั่นป่วนก็ต้องใช้ไม้เรียวนำ ทุกวันนี้เห็นผู้ใหญ่ใจทิฐิ คอยตำหนิเด็กไทยว่าใจต่ำ ชอบก้าวร้าวไม่เทิดทูนคุณธรรม ก่อแต่กรรมแหลกเหลวเลวสิ้นดี มองกระจกย้อนดูบ้างผู้ใหญ่ มองเห็นไหมใครกำลังสร้างบัดสี เตือนให้เด็กรู้รักสามัคคี แต่ผู้ใหญ่วันนี้....ยังตีกัน เลวอุบาทว์ขัดแย้งแย่งอำนาจ หนอยบังอาจสอนสั่งเด็กอย่างฉัน ที่เด็กดื้อเพราะผู้ใหญ่จิตไร้ธรรม์ คอยห้ำหั่นทำร้ายไม่เลิกรา ไม่มีเด็กคนไหนที่ไม่ดื้อ จึงไม่ควรซื่อบื้อไปถือสา หากผู้ใหญ่วันนี้มีเมตตา จงหันหน้ามาร่วมกันรังสรรค์ไทย
13 มกราคม 2551 17:40 น. - comment id 810722
แม่คงดื้อแหละครับ ลูกจึงดื้อตาม มอบความรักให้ลูกมากๆนะครับ
14 มกราคม 2551 08:20 น. - comment id 810786
น่าสงสารนะครับ...เด็กๆคิดอย่างไรก็พูดอย่างนั้น..เราเป็นผู้ใหญ่ต้องช่วยกันครับ
14 มกราคม 2551 08:36 น. - comment id 810798
พิมไม่ดื้อคะพี่รัน
14 มกราคม 2551 08:55 น. - comment id 810808
ไม่เด็กแล้วค่ะ แต่ดื้อจัง อิอิ
14 มกราคม 2551 09:01 น. - comment id 810812
เด็กดื้อ ..ในส่วนตัวก็ไม่ชอบค่ะ แต่ตอนเฌอ เป็นเด็กพี่ๆเขาก็ว่าเฌอดื้อเหมือนกันอ่ะค่ะ คงเป็นธรรมดาของเด็กวัยนั้นมั้งคะ
14 มกราคม 2551 09:38 น. - comment id 810825
เด็กดื้อคือเด็กฉลาด เด็กขี้ขลาดคือเด็กมีปัญหา ผู่ใหญ่ดื้อคือ...เป็นตาตีก้น เที่ยวซุกซน.เดี๋ยวเจอ SIV
14 มกราคม 2551 13:29 น. - comment id 810860
เด็กเถียง แปลว่า เด็กมีความคิดเป็นของตัวเองนะคะ...แววผู้นำมาแระ...อิอิ ปล.ความรับผิดชอบของพ่อ แม่ ช่างยิ่งใหญ่นักนะคะ กว่าเจ้าตัวเล็กจะโตจนดูแลตัวเองได้...ชื่นชมทุกท่านที่เป้นคุณพ่อ คุณแม่ ค่ะ
14 มกราคม 2551 15:37 น. - comment id 810909
เด็กดื้อก็เป็นเรื่องธรรมดา ๆ แต่ผู้ใหญ่บางคนก็ดื้อกว่าเด็กมากเหมือนกันค่ะ.....
14 มกราคม 2551 16:01 น. - comment id 810922
หวัดดีค่ะ พี่หลวง วันเด็กไม่ได้ไปไหน ไปกันวันอาทิตย์ค่ะ เพิ่งกลับกันมา เหนื่อย แต่หนุกดี อิอิ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะ น้องปราณรวี ขอบคุณน้องมากๆ ค่ะ สำหรับเพลง พี่รันรับได้ถึงความมีน้ำใจของน้องป. ค่ะ สวัสดีค่ะ คุณคอนพูทน วันเด็กเที่ยวไหนค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ เช่นกันค่ะ สวัสดีค่ะ พี่กุ้งก้ามกราม รันเชื่อค่ะ ว่าเด็กดื้อคือเด็กฉลาดค่ะ เห็นมาเยอะแล้วค่ะ พอโตรู้รับผิดชอบหายดื้อ น่ารักค่ะขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะ น้องรวน พี่รันไม่ทะเลาะกะเด็กหรอกค่ะ พี่รันเป็นคนรักเด็กค่ะ อิอิ ชอบแกล้งเด็กด้วย สงสัยต้องเรียกพี่รวนซะแล้ว สวัสดีค่ะ พี่ไหมไทย ใช่ค่ะ ต้องหาสาเหตุก่อน งั้นรันไปหาก่อนนะค่ะ อิอิ ขอบคุณหลายๆค่ะ พี่ สวัสดีค่ะ พี่กันนา พี่สาวเราเมนส์สมกับเป็นครูจริงๆ ค่ะ นับถือ นับถือ สวัสดีค่ะ เพื่อนพิม คิดถึงเหมือนกัน เด็กซน หรือ ผู้ใหญ่ซน ครูพิมจัดการได้หมด ใช่ป่ะ ที่รัก เก่งจริง เพื่อนเรา อิอิ สวัสดีค่ะ กวี ซีม่า กลอนสะใจ ดีค่ะ ยินดีนะค่ะ ที่กลอนนี้ทำให้อารมณ์กลอนบรรเจิด คงสบายใจขึ้นนะค่ะ อิอิ สวัสดีค่ะ คุณก่องกิก ความรักหากใช้ฟุ่มเฟือยไปก็ไม่มีคุณค่า ค่ะ สวัสดีค่ะ คุณอินสวน ขอบคุณที่ทำให้คิดได้อีกข้อ ลืมข้อนี้ไปได้ไง เด็กคิดอย่างไร พูดอย่างนั้น ขอบคุณมากๆค่ะ สวัสดีค่ะ น้องพิม เพราะไม่ดื้อ นี่เอง น้องสาวจึงมีคนรักไม่หวาดไม่ไหว ไงแบ่งมาให้พี่รันมั่งนะค่ะ แหะ พูดเล่นค่ะ สวัสดีค่ะน้องเพียงพลิ้ว อะ อะ อย่าบอกนะค่ะ ว่าน้องเพียงพลิ้วเคยเจอ เด็กน้อยคนนี้แระ อิอิ สวัสดีค่ะ น้องเฌอร์คนเก่ง ดื้อ แล้วเก่งแต่ไม่ดื้อ ตอนโตก็ยังเก่งอย่างนี้ อิอิ ไม่อยากบอก หากมีน้องชายส่งไปจีบแระ สวัสดีค่ะ อ้าย อิอิรันระวังสามข้อแรก นะค่ะ อ้ายระวัง ข้อสุดท้ายก็พอ ฮา สวัสดีค่ะ โคลอน สงสัยจริงมังค่ะ แววผู้นำ อิอิในฐานะแม่คน ยอมรับค่ะ ว่าหน้าที่นี้ เหนื่อยนัก แต่ไม่ท้อค่ะ ขอบคุณจ้า ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นค่ะ ขอบคุณมากๆ
14 มกราคม 2551 16:35 น. - comment id 810936
เด็กสมัยนี้มีอิสระเสรีมากเกินไปจึงเหมือน ทางตะวันตก การอบรมสั่งสอนหากทางบ้านไม่มี เวลาก็อาศัยครูเป็นที่ฝึกฝนการอบรมเยี่ยงพ่อแม่ พอถึงปัจจุบันการเป็นครูหมดสิ้นไปเพียง แค่หวังเงินเดือน ส่วนพ่อแม่ก็เอาแต่ห่วงหาเงิน เพราะเศรษฐกิจไม่เพียงพอ การหวังในเกียรตยศ ชื่อเสียงคือสิ่งสำคัญหาใช่ครอบครัวเด็กของเราไม่ จึงได้พบเห็นในสิ่งที่ไม่ควรจะเห็น ครูบาอาจารย์ สอนวิชชาให้เด็กก็เพื่อวันๆหนึ่ง เพราะจะอบรม เฆียนตีไม่ได้ผิดระเบียบที่วางไว้ ความเป็นครู ก็หมดสิ้นไป พ่อแม่หรือก็ ไม่เอาใจใส่ให้ความใกล้ชิด เด็กสมัยนี้จึงเห็น เพื่อนฝูงเป็นคนสำคัญและเชื่อฟังเขาไปเสียสิ้น จะว่าใครก็ไม่ได้ นี่แหละคืออิสระเสรีภาพในยุค นี้ที่เกิดขึ้น ความเป็นพ่อแม่ก็สิ้นสุดลง ความเป็น ครูก็หายไปเปรียบได้แค่พนักงานทำงานคนหนึ่ง จะเอาอะไรเล่ากับเยาวชนสมัยนี้ ไม่เหมือนสมัย ก่อนเด็กมักจะกลัวครูมากกว่าพ่อแม่เสียอีก ที่ผมพูดอย่างนี้ไม่ว่าใครทั้งสิ้นลองเอามาคิด เปรียบเทียบดู น้อยนักเหลือเกินร้อยหนึ่งจะไม่ เกินสักยี่สิบเปอร์เซนต์ได้มั้งที่สามารถเอาตัว รอดได้ แก้วประเสริฐ.
14 มกราคม 2551 16:48 น. - comment id 810942
สวัสดีค่ะ ครูแก้วแหมบรรยายเสียรันนึกย้อนสมัยเป็นนักเรียนจริงด้วยค่ะ แค่ครูเดินผ่าน หงอแล้วค่ะโดยเฉพาะ ฝ่ายปกครอง ทั้งๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอกค่ะ แต่มันขยาด อิอิ ขอบคุณค่ะ