ชีวิตข้ากำเนิดจากท้องทุ่ง หอมกลิ่นฟุ้งสาบควายและฟางหญ้า สู้ชีวิตใช้ชีวิตแบบชาวนา หวังพึ่งฟ้าพึ่งดินทำกินไป ข้าฯแต่งงานมีลูกตอนยี่สิบห้า ก็รู้ว่าชีวิตจบแบบไหน เมื่อสี่สิบที่นาคงขายไป มหาฯลัยขูดรีดจนข้าฯกลวง ข้าฯจะต้องเสียลูกเมื่อสี่สิบห้า เมื่อลูกข้าฯทำงานในเมืองหลวง สี่สิบแปดเสียเมียให้เจ็บทรวง เข้าเมืองหลวงเลี้ยงหลานให้ลูกชาย ห้าสิบสองขายเรือนที่บ้านนอก เข้าบางกอกอิสระข้าฯสูญหาย เมื่อหกสิบชีวิตข้าฯคงวางวาย นี่คือคำทำนายของชาวนา ฝากฝัน 12 ม.ค.51
13 มกราคม 2551 03:52 น. - comment id 810580
สวัสดีครับ. แวะเข้ามาเยี่ยมและอ่านกลอนตอนรุ่งสางครับ. อ่านแล้วรู้สึกหดหู่จริงๆครับ.
13 มกราคม 2551 07:27 น. - comment id 810590
ตอนเด็กมักจะได้ยินเพลงและร้อง อย่างภูมิใจว่า "เกษตรกรแข็งขันเป็นกระดูกสันหลัง ของชาติไทยจะเรืองอำนาจเพราะ ไทยเป็นชาติกสีกรรม" แต่ตอนนี้นั้น กระดูกพรุนและผุเสื่อมสภาพ ชาวนาอาบน้ำเหงื่อเพื่อใครหนอ เขาไม่เห็นชาวนาสำคัญพอ เคยเกิดก่อชาติไทยให้สมบูรณ์ เปลี่ยนวิถีชาติใหม่ใฝ่เป็นเสือ โรงงานเจือพิษภัยไทยเสียศูนย์ ทำการค้าเสรีหนี้เพิ่มพูน ต้องอาดูรเช่นนี้นี่ชาวนา ปัจจุบันลูกหลานชาวนา กลายเป็นรากหญ้าเป็นขี้ข้าต่างชาติ ในโรงงานและรับเลี้ยงชนชราของเขาไง 5555555555555555
13 มกราคม 2551 09:22 น. - comment id 810622
ชีวิตเรา เกิดมาแล้ว คงต้องสู้ อย่าหดหู่ โชคชะตา พี่ฝากฝัน ทุกปัญหา มีทางออก ขอบอกกัน เราต้องทนฝ่าฟัน กันต่อไป... ...เหนื่อยหน่อย นะคะ...
13 มกราคม 2551 10:21 น. - comment id 810639
ไม่น่าขายเรือนที่บ้านนอกเลยน่ะ จริง ๆ แล้วควรเอาหลายชายมาเลี้ยงที่บ้านนอก จะได้ปลูกฝังให้เขารักชาวนา..... ขอเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนกลอนจ้ะ สร้างงานกลอนที่มีคุณภาพต่อไปจ้ะ
13 มกราคม 2551 18:34 น. - comment id 810738
...victoriasecret ขอบคุณครับ...ที่มาเยี่ยมชาวนาตอนเช้ามืด โทษทีไม่ได้ต้อนรับ...ก็ต้องรีบลงทุ่งแต่เช้าเช่นกัน..อคุณอย่ามาหดหู่เลยครับ..จริงแล้วเป็นเช่นนี้เองนะครับชาวนา
13 มกราคม 2551 18:41 น. - comment id 810739
.... กันนาเทวี เพราะโลกเปลี่ยนเวียนหมุนตามทุนเก่า แต่ไทยเราหมุนบ้างตามทุนเขา ที้งทุ่งนาป่าพงต้นทุนเรา วิ่งตามเขาเราก็แพ้แย่แล้วไทย
13 มกราคม 2551 18:45 น. - comment id 810740
..หทัยชนก เหนื่อยแล้วเห็นเส้นทางสว่างโล่ง ก็ปลอดโปร่งโล่งใจให้ต่อสู้ หากบากบั่นเข้าไปยิ่งหดหู่ แล้วจะสู่เพื่อใครอย่างไรกัน
13 มกราคม 2551 18:49 น. - comment id 810742
...น้อย เขาจำเป็นต้องขายบ้านเมื่อลูกที่ทำงานกรุงเทพ บอกว่า..พ่อ..บ้านที่พ่อจะให้ผมนะขายเถอะ..ผมจะมาซื้อบ้านใหม่ในกรุงเทพฯ"...แล้วพ่อก็มาอยู่กะผมที่กรุงเทพฯก็แล้วกัน..... ..เมื่อ..นา..ขายตอนลูกเรียน ...แล้ว..จะเก็บบ้านไว้ทำไร..จะเลี้ยงหลานไหวหรือ..กินสองบ้าน..ทำงานรับจ้างคนเดียว...กระนั้นเถอะ..ยุบมาอยู่ด้วยกัน
14 มกราคม 2551 01:51 น. - comment id 810779
สวัสดีค่ะ คุณฝากฝัน เลี้ยงแวะมาทักทายครั้งแรกค่ะ
14 มกราคม 2551 13:39 น. - comment id 810866
เป้นคำพยากรณ์ที่มาจากพื้นฐานของความเป็นจริงเนาะ
14 มกราคม 2551 20:11 น. - comment id 811002
...โอเลี้ยง ขอบคุณครับที่มาแวะเยี่ยมเยือน..เสียดายต้มน้ำร้อนชงกาแฟงไม่ทัน.....อิอิ..มันหมดฟืนพอดีครับผม
14 มกราคม 2551 20:15 น. - comment id 811005
สวัสดีครับ...โคลอน จริงแล้วนี่คือคำพยากรณ์ของชาวนาคนหนึ่งที่.อ.คำเขื่อนแก้ว..จ.ยโสธร..ผมเก็บได้เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว...และตอนนี้แกะเข้ากรุงเทพฯแล้วมาอาศัยอยู่ที่ลาดพร้าว....แกน่าสงสารมากเมื่ออยู่กรุงเทพฯสภาพไม่ต่างจากไก่ป่วยเลย...วันก่อนไปเจอแก...แล้วนึกขึ้นได้เลยค้นเอกสารแล้วเอากลับมาเขียนเป็นกลอน