หนึ่งสาวโศกสาวสิ้นถึงรักเศร้า เป็นรักเก่าเก็บเก่าเจ็บกัดกร่อน โดนชายลวงแกล้งรักแกล้งหลอกรอน จนต้องนั่งต้องนอนน้ำตานอง เขาปากหวานพาวูบจนวูบหวาม พามองข้ามความคดความแคล่วคล่อง จนเสียตัวเสียตนหวนตรึกตรอง พอเธอท้องเขาทิ้งเขาแยกทาง เจ็บเอยเจ็บแจ่มแจ้งยามกระจ่าง แค่ถูกวางถูกวาดเขตของว่าง กินอิ่มหนำเบื่อหน่ายเบื่อนวลนาง ทิ้งให้ครวญให้ครางกอดระคาย บนรสรักรสรอรุ่มหลงใหล ใจหนอใจจ่อเจ็บยังทดจ่าย แค่เห็นยิ้มเห็นเยือนไม่โยกย้าย แม้ต้องตายต้องตรมไม่ห่วงตน (ยังไม่เก่ง ผิดพลาดขออภัยด้วยค่ะ)
11 มกราคม 2551 20:11 น. - comment id 810213
แวะมาอ่านบทกลอน..มาเป็นกำลังใจให้นะคะ..บทกลอนเพราะดีค่ะ...อยากลองแต่งดูมั่ง.. แต่คงอีกสักระยะ..เยี่ยมค่ะ..เยี่ยม..
15 มกราคม 2551 05:35 น. - comment id 811121
สวัสดีครับ.. แบบนี้ถือว่าเก่งแล้วครับ....
15 กุมภาพันธ์ 2551 19:31 น. - comment id 824268
ขอบคุณค่ะ คุณหมอนอิง ขอบคุณค่ะ พี่แจ็ค