วันนี้พี่มีเรื่องรักจะมาเล่า เป็นเรื่องรักของเพื่อนเก่ามาเล่าขาน เป็นตำนานรักร้าวของเมื่อวาน และมันผ่านพ้นไปได้นานวัน กาลครั้งหนึ่งครั้งนั้นในวันรัก ชายผู้ถักตาข่ายรักไว้ดักนั่น เธอสาวสาวก้าวลงไปในฉับพลัน ไม่รู้วันหายนะจะมาเยือน เขาเป็นชายหนุ่มน้อยด้อยร่างกาย พิการนิดจมูกหายคล้ายจะเหมือน ปากจะแหว่งนิดหน่อยคอยย้ำเตือน ว่าเสมือนพิการกายใจไม่พิการ เขาทำงานเก่งยิ่งทุกสิ่งสรรพ สารพัดจัดการงานบริหาร เอาใจนายและลูกน้องหากต้องการ ไม่ขาดตกบกพร่องงานด้านใดใด ใช้ความไม่สมประกอบเข้าออดอ้อน สาวสลอนเขาออดอ้อนและต้อนไว้ เชื่อไหมว่าตกหลุมพรางไปเท่าใด โอ้พระเจ้า....ช่างเข้าใจทำได้จริง สองเพื่อนเราสาวน้อยใหญ่เขา "ได้" หมด อนิจจาแสนสลดหดหู่ยิ่ง ได้แล้วก็ทิ้งไปไม่ประวิง สาวสาวได้แต่นิ่งอิงน้ำตา รู้ไว้เถิดเชิงชายชาติเจ้าชู้ เขาทำตัวน่าเอ็นดูอยู่นักหนา เขาจะออดจะอ้อนตัวนะแก้วตา เขาจะทำมารยาสารพัด เขาจะไม่หยุดเดินหน้ามาถอยหลัง เขาจะยังทุกวิถีที่ถนัด ถ้าใครไม่รู้ตัวตนที่เด่นชัด เขาจะมัดใจไปได้ให้ระวัง ก็คงเล่าได้เท่านี้เท่านั้นแหละ เป็นเรื่องเก่าเอามาแกะและเล่ามั่ง เล่าไม่เก่งเล่าได้ไม่จริงจัง สาวสาวจงระวังกันเอาเอง
6 มกราคม 2551 10:31 น. - comment id 808238
เศร้าง่ะป้าอ้อยจ๋า...แง้ๆๆ ทำปายด้ายนะคะคนเรา..ไม่เว้นเลยจริงๆๆ คิดถึงป้านะคะ..มีความสุขในวันหยุดคะ
6 มกราคม 2551 10:33 น. - comment id 808239
เรนอรุณสวัสดิ์นะคะ....
7 มกราคม 2551 19:10 น. - comment id 808675
เวงกรำ จะระวังค่ะ
7 มกราคม 2551 20:29 น. - comment id 808708
คห....1,2,3......เรื่องจิงนะเนี่ย