คราวเหมันตฤดูเยือนสู่ถิ่น พระพายสิ้นอาทรกร่อนกายผิว ยังหนาวเหน็บเจ็บกายหลายรอยริ้ว เย็นสยิวซ่านทรวงดวงกมล เสียงหัวใจใครหนึ่งตราตรึงจิต หมายมิ่งมิตรพร่ำพรอดกอดสักหน เพียงหนาวคลายกายอุ่นเจือจุนตน หวังหลุดพ้นความเหงาเฝ้าเพ้อคำ อกเว้นว่างร้างใครให้แนบกอด เพียงอ้อนออดฤาจริงยิ่งงามขำ คนไกลฟังนั่งคอยรอยน้ำคำ ความหมายล้ำลึกแท้หรือแค่ลวง ขอเสนออ้อมใจให้เธอห่ม ต้านทานลมหนาวมาพาห่วงหวง ให้ซบไหล่อิงใกล้ไว้เดินควง ผ่านพ้นล่วงคืนหนาวสิ้นร้าวราน อกแม่คุณคงอุ่นนักเพราะรักแสน ประหนึ่งแม้นผ้าห่มคารมหวาน ใจอ่อนไหวไหลหลั่งดั่งท้องธาร ยิ่งสะคราญงามสุดดุจเทพี สวยครบสูตรนุชธิดาแสนน่ารัก พิลาสพักตร์ปานอัปสรจรสรวงศรี มาตรได้คู่อยู่เคียงเพียงนารี คงชีวีสำราญปานเทวัญ.....
5 มกราคม 2551 07:02 น. - comment id 807806
ดีตอนเจ้าจ้า... คีตากะ รับอาสา เป็นผ้าห่ม ไว้กันลม กันหนาว กันสาวโสด (อิอิ)แต่กันเมีย ไม่ได้ โดนทำโทษ หากเธอโกรธ พิโรธเคือง เรื่องใหญ่โต 555555
5 มกราคม 2551 07:29 น. - comment id 807814
ตามมาให้กำลังใจคนช่างฝัน.. ขอให้ได้เป็นผ้าห่มสมใจนะคะ.. อิอิอิ.....................................
5 มกราคม 2551 07:36 น. - comment id 807817
อิอิ ผ้าห่มกันลมหนาว แต่กันเมียไม่ได้
5 มกราคม 2551 07:37 น. - comment id 807818
จะมาบอกว่ากลอนไพเราะมากค่ะ
5 มกราคม 2551 10:02 น. - comment id 807859
อย่าลืมซักก่อนนะถ้าจะไปห่มให้สาวๆอ่ะ ...อิอิ
5 มกราคม 2551 12:05 น. - comment id 807926
กลอนนี้สำหรับหนุ่มโสด
5 มกราคม 2551 18:45 น. - comment id 808037
เดี๋ยวนี้หวานทุกตอน...สงสัยทานน้ำตาลมาเยอะ.... แวะมาแซวค่ะ...
6 มกราคม 2551 10:05 น. - comment id 808230
เสียงพี่ร้องบอกกับน้องเรื่องอาสา หนาวกายาพี่อาสาเป็นผ้าห่ม พี่จ๋าพี่พูดได้ไงคำลอยลม เมียพี่ห่มอยู่ใช่ไหมใยฝากมา กลอนเพราะจังอะคนชรา อย่าลืมกินแห้วนะ..วันละ3เวลา เช้ากลางวันเย็น
11 มีนาคม 2551 10:37 น. - comment id 831018