ณ วันนี้เกิดเหตุวิปริต เมฆาปิดฟ้าโล่งที่โปร่งใส พยับฝนโหมพายุคุแต่ไกล ดังฟ้าฟาดกลางหทัยเจ็บใจจำ ได้รู้ข่าวเล่ามาว่าเพลินพิศ มีคู่มิตรชิดอยู่สมอารมณ์หมาย ดังมัจจุราชผลาญชีวิตปลิตชีพวายต์ นี่หรือชายน้ำตานองสองแก้มทา ทั้งทุ่มใจทุ่มกำลังทุ่มความคิด ทุ่มชีวิตทุ่มพลังเสกสรรค์หา ให้ทั้งหมดให้ทั้งใจให้กายา เพื่อแก้วตาเจ้าได้รักจักทุ่มเท ต้องเจ็บปวดรวดร้าวเข้าในอก ดั่งใครยกเขื่อนขัณฑ์กั้นวิถี เปลวเทียนน้อย ฤา จะหาญต้านสุรีย์ น้ำน้อยมีหรือจะดับสู้กับไฟ จักฮึกหาญการใดไปได้หนอ ต้องถดท้อถอยหน่ายพ่ายไม่ไหว ดังเกศาสะบั้นขาดด้วยขาดใจ เช่นนี้กายจะอยู่ไรไม่ใช่คน นี่หรือกรรมใดพามาพัดส่ง ดั่งจัดลงตรงอยู่คู่กุศล ได้พบพักตร์แก้วเก้าเจ้านฤมล แล้วกรรมดลพาจากพลัดพรากไป
โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน 21 ก.พ. 2545 21:07 น. - ID 11108 
770
1
0
22 กุมภาพันธ์ 2545 19:06 น. - comment id 36852
คนบางคน ก็ไม่ได้มีค่ามากพอ ให้เราทุ่มเทแรงใจให้ขนาดนั้น แต่ความรัก ก็มักชี้นิ้วสั่งเรา ให้ทำอะไรอะไร ที่ไม่คาดคิดได้เสมอ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
