อยากให้เธอไปกับฉัน...

ละอองน้ำ

ไปไหม .. ไปด้วยกัน
ไปเดินตามฝันที่ค้นหา
ทิ้งภาพเมืองเรืองรองให้ไกลตา
ทิ้งกฎเกณฑ์นานาให้ไกลตัว
          ไม่มีสิ่งที่เราต้องเป็น
ไม่มีสิ่งซ่อนเร้นในดี-ชั่ว
ไม่มีอีกแล้วความกลัว
กับตัว-ตน และผลของการเป็นเรา
          ไปไหม...ไปกับฉัน
ในดินแดนที่เปลือยเปล่าความฝันและความเศร้า
ในความเงียบมีเพียงเสียงเหยียบย่างเบาๆ
แค่มือที่เกาะกุมของเรา...ก็เข้าใจมากมาย
          ไปเถิด...ไปด้วยกัน
ไปติดตามความฝันที่หล่นหาย
เมื่อที่ตรงนี้  ฉีกทึ้งความรู้สึกดีๆจากใจไปมากมาย
และวันพรุ่งนี้ก็รู้ไม่ได้...
...หรือเธอจะปล่อยความรู้สึกให้ตายไปพร้อมกับเรา
          อย่าเลย...อย่าปล่อยให้เป็นอย่างวันนี้
จิตใจด้านชาขึ้นทุกทีพร้อมๆกับความเหงา
อย่าเลย...อย่ากลัว กับตัวที่ไม่มีเปลือกของเรา 
เพราะเมื่อเหลือแค่ใจเปล่าๆ...ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่า  
......การมีใครสักคน..เข้าใจ........
          มาเถิด...ก้าวช้าๆมากับฉัน
ความโหดร้ายของคืนวันอาจทำเธอหวั่นไหว
แต่เมื่อเธอส่งมือมา  กุมมือฉันช้าๆอย่างมั่นใจ
เธอจะรู้ว่า...ไม่มีอะไรต้องกังวลอีกต่อไป 
.......เมื่อฉันอยู่ใกล้ๆกับเธอ