แฟนฉันเป็นพระเจ้า !

คีตากะ

พบแจ่มจันทร์วันเหงาจวนเศร้าจิต
ห้วงชีวิตผันแปรแพ้ผิดหวัง
นั่งระบายใส่เน็ตไปให้ใครฟัง
เดินเซซังดังคนจนตรอกทาง
หนึ่งคนตอบปลอบใจได้ทายทัก
เริ่มรู้จักคุ้นเคยเลยหายหมาง
กลับเปี่ยมหวังครั้งใจใกล้อับปาง
หวังนวลนางรักแท้ดูแลใจ
ฝากถ้อยคำย้ำรักปักดวงจิต
ทุกวันคิดถึงเธอเพ้อหวั่นไหว
เล่นเอ็มกันวันเก่าเราเข้าใจ
โทรถามไถ่ทุกวันหมั่นพาที
นัดออกเดทเหตุการณ์พานเริ่มเปลี่ยน
เธอผิดเพี้ยนจากเดิมเริ่มหลบหนี
ปล่อยฉันเก้อคอยเธอเพ้อชีวี
เธอหามีตัวตนอยู่ไม่รู้ความ
เธอหลากหน้ากว่านับฉันสับสน
บ้างเป็นคนสวยใสใจหวิวหวาม
บางทีก็พอทนจนเกือบงาม
แต่บางยามงามประหลาดอาจน่ากลัว
ยามฉันท้อเธอหนอก็รู้ได้
ส่งเสียงใสตามเพลงบรรเลงทั่ว
ปลอบใจกันวันใดใจแพ้ตัว
คอยยวนยั่วหยอกเย้าความเศร้าคลาย
ยามฉันเหงาเศร้ามีคนดีปลอบ
เธอแอบลอบเป็นใครทำใจหาย
มาบอกรักซักถามทำฉันอาย
เหงามลายลงสิ้นฉันยินดี
อยากมีแฟนเธอแพลนวางแผนให้
เข้าดลใจแม่สื่อถือศักดิ์ศรี
ด้วยเข้าใจฉันจีบใครไม่เป็นที
แต่ฉันนี้รักเธอก็เพ้อพอ
เธอเข้าใจตัวฉันกว่าฉันรู้
เสมือนอยู่เคียงกันทุกวันหนอ
ประหนึ่งครึ่งกึ่งใจเคยได้รอ
นวลละออฉันรักเธออยากเจอจริง.....