...มาเมียงมองส่องหาพี่แก้วตา อยู่พนากลางไพรใยไม่เห็น น้องคนนี้คิดถึงพี่เนื้อเย็น จึงแวะมานั่งเล่นในบ้านกลอน เมื่อไม่พบประสบพี่ดังหวัง จึงได้นั่งจำนรรจ์ผันอักษร ฝากถ้อยคำคิดถึงพี่บังอร เป็นสุนทรวรพจน์ส
23 ธันวาคม 2550 07:27 น. - comment id 803612
แสนดีใจที่น้องสาวตามหาพี่ แสนยินดีที่น้องยาว่าคิดถึง แสนปลาบปลื้มในน้ำใจไมตรีคุณ แสนอบอุ่นกับเนื้อความถามหากัน ด้วยช่วงนี้มีงานมากจึงห่างหาย จากเพียงกายใจอยู่คู่บ้านฉัน ยังคิดถึงน้องพี่นี้ทุกวัน เคยสุขสันต์....บ้านกลอนไทย....ฉันไม่เลือน สวัสดีค่ะน้องช. ดีใจที่น้อง ช.ถามถึง....คิดถึงเช่นกันค่ะ ระยะนี้ไม่ค่อยว่างกลางวันทำงานเกือบทุกวัน กลางคืนไปงานศพ 2-3 วันติดต่อกันเลยห่างหายไปค่ะ ....วันพฤหัสที่แล้วไปงานศพเพื่อนมา...วันศุกร์เช้า / บ่าย...วันเสาร์กลางวันไปงานฌาปนกิจศพเพื่อน กลางคืนมาฟังพระงานศพมารดา ผอ.....คืนนี้ที่ ร.พ.เป็นเจ้าภาพสวดอภิธรรมงานศพมารดาของพ่อบ้านที่โรงพยาบาลค่ะ ระยะนี้ มีแต่คนสูญเสียค่ะ...ก็เสียใจกับทุกคนที่สูญเสียค่ะ.....น้องช.สบายดีนะคะ.....เวรดึกหรือคะ...คนไข้มากไหมคะ...วันนี้พี่เวรเช้าค่ะ...พึ่งนี้เวรบ่ายค่ะ....คิดถึงน้อง ช.เสมอค่ะ
23 ธันวาคม 2550 07:30 น. - comment id 803613
น้องช.เช้านี้พี่ต้องขอตัวก่อนค่ะเวรเช้าค่ะ...โชคดีนะคะน้องสาวพี่
24 ธันวาคม 2550 18:56 น. - comment id 803923
เมื่อได้เจอกันแล้วแก้วตาเอ๋ย สุขดวงใจจังเลยใช่ไหมหนา เอาเป็นว่าวันนี้เราแวะมา เพื่อบอกให้รู้ว่า..เราขอบคุณ ขอบคุณนะค่ะที่แวะไปให้กำลังใจแก่กัน
24 ธันวาคม 2550 22:54 น. - comment id 804008
หวัดดีค่ะพี่แก้ว ช...ก็ขอแสดงความเสียใจด้วยคนนะคะ หวัดดีค่ะคุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณที่ยังรักกัน เอ้ย!...ขอบคุณทักทายกันค่ะ
24 ธันวาคม 2550 22:59 น. - comment id 804010
วันนี้เข้ามาดูกลอนที่ส่งไป ข้อความหล่นหายไปจึงแวะเก็บมาเติมให้เต็มค่ะ ...ตามหาพี่แก้ว... ...มาเมียงมองส่องหาพี่แก้วตา อยู่พนากลางไพรใยไม่เห็น น้องคนนี้คิดถึงพี่เนื้อเย็น จึงแวะมานั่งเล่นในบ้านกลอน เมื่อไม่พบประสบพี่ดังหวัง จึงได้นั่งจำนรรจ์ผันอักษร ฝากถ้อยคำคิดถึงพี่บังอร เป็นสุนทรวรพจน์สะกดคำ คอ อิ ดอ คิด ถอ อึ งอ ถึง อ่าน"คิดถึง" ลองสะกดนะซึ้งสุดจะพร่ำ ช...ขอย้ำยังจารจดจำ พี่งามขำนามว่า"แก้ว กลางไพร" จึงฝากกลอนอ้อนไว้ให้พี่แก้ว ตอนนี้ต้องแจวแล้ว...ค่อยมาใหม่ อยู่กลางไพร...โปรดรักษาพลานามัย ขอคุณพระคุ้มภัยพี่ด้วยเทอญ.
15 กรกฎาคม 2551 08:33 น. - comment id 873629
good-morning - Scraps and images! แสนดีใจที่น้องสาวตามหาพี่ แสนยินดีที่น้องยาว่าคิดถึง แสนปลาบปลื้มในน้ำใจไมตรีคุณ แสนอบอุ่นกับเนื้อความถามหากัน
15 กรกฎาคม 2551 08:34 น. - comment id 873632
good-morning - Scraps and images! ด้วยช่วงนี้มีงานมากจึงห่างหาย จากเพียงกายใจอยู่คู่บ้านฉัน ยังคิดถึงน้องพี่นี้ทุกวัน เคยสุขสันต์....บ้านกลอนไทย....ฉันไม่เลือน
16 กรกฎาคม 2551 08:31 น. - comment id 874172
angel - Scraps and images! ขอควงแขนเป็นแฟนฉันนั้นได้ไหม หลอกใครใครว่าคนดีนี้แฟนฉัน มากไปไหมนะคนดีที่ขอกัน ยืมเธอนั้นควงแขนเป็นแฟนเรา ขอควงแขนเที่ยวทะเลเที่ยวชายหาด ควงแขนวาดรูปหัวใจฉันและเขา เที่ยวเชียงใหม่เที่ยวสงขลานะสองเรา ขอเป็นเงาของคนดีที่ต้องการ ขอควงแขนชมดอกไม้ที่ชายป่า ดูนกกาเที่ยวน้ำตกสนุกสนาน ควงขึ้นดอยควงขึ้นเขาสุขสำราญ ดอกไม้บานแมลงดมชมความงาม ขอยืมแขนเป็นแฟนกันนั้นได้ไหม ขอมากไปหรือเปล่าหนอฉันขอถาม ขอเคียงคู่อยู่ใกล้ชิดคอยติดตาม ขอไถ่ถามยามเธอเหงาเธอเศร้าใจ จะดูแลคนดีนี้เสมอ ดูแลเธอคนดีนี้ชิดใกล้ จะเคียงคู่อยู่กับเธอด้วยหัวใจ มากไปไหมนะคนดีที่ขอยืม
16 กรกฎาคม 2551 08:34 น. - comment id 874182
angel - Scraps and images! แสนเพลิดเพลินเดินชมป่าพนากว้าง สองฝั่งทางสวยสดงดงามยิ่ง ทั้งพืชพรรณธัญญางามตาจริง ล้วนแต่สิ่งชวนชมที่สมใจ มวลดอกไม้มากมายหลายหลากสี เขียวขจีกลางพนาพาสดใส ดอกพุฒซ้อนหอมระรื่นแสนชื่นใจ แย้มดอกใหม่บริสุทธิ์บุษบา แดงระเรื่อเจือขาวพราวสะพรั่ง ประดุจดังเมืองสวรรค์ชั้นเวหา เหลืองอร่ามงามระยับจับนัยน์ตา โน้มระย้าห้อยระย้อยสร้อยราตรี ภูมรินทร์บินดอมดมผสมเคล้า ดูดดื่มเอาน้ำหวานพาลบินหนี จากดอกหนึ่งสู่ดอกหนึ่งซึ้งฤดี อิ่มเต็มที่บินเริงร่าถลาลม ยิ่งล้ำลึกเดินมาในป่ากว้าง มองข้างทางช่างสดใสไร้ขื่นขม ทั้งขุนเขาลำเนาป่าล้วนน่าชม เสียงระงมวิหคซ้องร้องเรียกกัน แสนเพลิดเพลินเดินหลงทางกลางป่าใหญ่ ฉันตกใจ...ตื่นภวังค์...นั่งใจหวั่น ความสว่างของดาวเดือนและแสงจันทร์ ปรากฏฉัน...ฝันกับเขา...เท่านั้นเอง
16 กรกฎาคม 2551 08:36 น. - comment id 874183
angel - Scraps and images! ในป่าดงพงไพรใช่ไร้ค่า ดอกไม้ป่าสวยสดงดงามยิ่ง ทั้งแดงเหลืองเรืองอร่ามงามตาจริง สรรพสิ่งสร้างไว้ในป่าดง พบสาวหนึ่งซึ่งงามนักปักดวงจิต เทพนิมิตรแปลงร่างมาพาลุ่มหลง หรือสาวเจ้าอยู่พนากลางป่าดง โอ้อนงค์สวยงามยิ่งกว่าหญิงใด
16 กรกฎาคม 2551 08:38 น. - comment id 874184
angel - Scraps and images! ฉันเหงาฉันเศร้าเหงาหงอย บ่อยบ่อยอย่างนี้กี่หน ฉันเศร้าฉันเหงาชอบกล กี่คนไหนเล่าเข้าใจ ฝืนยิ้มเริงร่าหน้าชื่น ขมขื่นหม่นหมองร้องไห้ อยากยิ้มให้เหมือนใครใคร ก็ได้แค่ฝันนั่นเรา ด้วยฝัน...คนเดียว...เปลี่ยวจิต ด้วยคิด...คนเดียว...ใจเหงา เขาไม่...ฝันร่วม...กับเรา จึงเศร้า...หมองหม่น...ทนรอ
16 กรกฎาคม 2551 08:41 น. - comment id 874186
angel - Scraps and images! เธอคงลืมหญิงหนึ่งซึ่งชื่อแก้ว เธอลืมแล้วหรือไรไม่มาหา จากวันนั้นถึงวันนี้สิบปีกว่า รู้ไหมว่าแก้วรอพี่ที่บ้านเรา ไหนพี่บอกว่ารักภักดีมั่น ใยแปรผันเปลี่ยนไปใจหมองเศร้า โอ้บ้านไร่...ศรีประจันต์...นั้นซบเซา แก้วจึงเฝ้า...คอยวันที่...พี่มาเยือน
16 กรกฎาคม 2551 08:43 น. - comment id 874188
angel - Scraps and images! ยามที่เธออยู่ใกล้ฉันไม่ซึ้ง ฉันนี้จึงเฉยเมยอย่างเคยเห็น แม้นเธอจะทุกข์ทนจนลำเค็ญ ฉันนี้เป็นเหมือนคนจนน้ำใจ ยามเธอจากร้างลาหาบอกกล่าว ฉันปวดร้าวดวงจิตคิดหมองไหม้ โอ้เพื่อนแก้วหลบลี้อยู่ที่ใด รู้หรือไม่...ใครคนหนึ่ง...คิดถึงเธอ.
16 กรกฎาคม 2551 08:46 น. - comment id 874189
angel - Scraps and images! ร้อยอักษรเป็นคำกลอนวอนไปถึง ใครคนหนึ่ง...อยู่บ่อพลอย...ฉันคอยหา ด้วยคารมคมคายนักปักอุรา ด้วยภาษา...วิจิตร...ประดิษฐ์ความ ทั้งสำนวนชวนให้ซึ้งตรึงดวงจิตร อยากเป็นมิตรกับคนไกลใจวาบหวาม อยากรู้จักทักทายได้ทุกยาม นิรนาม...เพื่อนนักกลอน...วอนถึงเธอ.