เพิ่งรู้...ว่าความเหงามันเป็นเช่นไร ก็เมื่อวันที่ฉันไม่มีใคร...อยู่ข้างกายเหมือนวันเก่าๆ ไม่เคยคิดเลย...ว่าใจดวงนี้จะต้องเหงา เมื่อความรู้สึกดีๆ ระหว่างเรากำลังหายไป เพิ่งรู้...ว่าเธอมีค่า ก็เมื่อวันที่เธอบอกลา...ใจฉันมันเหว่ว้า...หวั่นไหว อยากฉุดรั้งให้เธออยู่ตรงนี้..ก็ไม่มีเหตุผลดีๆ มาดึงเธอไว้ ได้แต่มองเธอเดินจากไป...ปล่อยให้น้ำตารินไหลอยู่อย่างนั้น เพิ่งรู้...ค่าของคำว่ารัก ก็เมื่อหัวใจไร้ที่พิงพัก...ต้องเจ็บหนักกับรักที่ร้าวฉาน ในวันนี้ฉันเพิ่งรู้ซึ้ง...ว่าความคิดถึง...มันทรมาน จากอดีตที่พ้นผ่าน...ฉันยังต้องการให้เธอกลับมา ยังรอเธอเสมอแม้รู้ว่าเธอจะไม่กลับมา...รักตลอดไปนะ
ngan 17 ธ.ค. 2550 22:14 น. - ID 110679 
1846
0
0
18 ธันวาคม 2550 08:04 น. - comment id 801418
ในยามค่ำคืนเปล่าเปลี่ยว หากไม่เหลียวหวนคำนึงถึงความหลัง เมื่อสดชื่นสมสุขสนุกจัง มนต์ความขลังพลังรักประจักษ์ใจ หากไม่มีก็ไม่รู้ว่ากลมกล่อม อบอุ่นอ้อมกอดชิดติดอย่างไหน ไม่รู้สุขแล้วจะทุกข์ได้อย่างไร สุขเข้าไปเคล้าทุกข์สนุกดี
18 ธันวาคม 2550 10:43 น. - comment id 801479
ถ้ารอแล้วมีหวังจงรอ อย่าท้อ รอไปเพื่อนฉัน ถ้ารอแล้วไม่มีวัน ทิ้งไปพลันเริ่มใหม่เถิด ...คนดี..ขอแจมมั่งค่า
18 ธันวาคม 2550 12:21 น. - comment id 801507
รอ.มานาน.พานพบความว่างเปล่า ไร้เงาเขามาชิดใกล้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
