น้ำตา

สีน้ำน้อย

หยาดน้ำใสไหลลงตรงร่องแก้ม
มุมปากแย้มแต้มวงหน้าแม้ตาหมอง
น้ำสวยใสไม่มีใครคนไหนปอง
แม้ยามต้องแสงแดดเช้าเงาวับวาว
ดังดวงแก้วแพรวพร่างเกล็ดเพชรรัตน์
ประกายตัดตรงขอบตาระย้าขาว
เหลือบสายตามาจดจ้องมองรุ้งพราว
เด่นดังดาวแต่ร้าวใจใช่งดงาม
หยดน้ำใสแฝงไออุ่นกรุ่นกลิ่นรัก
ไม่อาจหักห้วงความคิดจิตหวิวหวาม
เพียรเก็บกักสักเพียงใดไม่อาจปาม
ไม่อาจห้ามหวงเอาไว้เพียงนัยตา
น้ำจึงไหลไปตามทางอย่างที่เป็น
ผู้คนเห็นเป็นหยดน้ำตามใบหน้า
คนเรียกขานกันเนิ่นนานว่า"น้ำตา"
ดูไร้ค่าน่าอับอายขายความใน
หัวอกคนซึ่งแพ้รักตระหนักแล้ว
อันดวงแก้วแววระยิบระยับไหว
แท้ที่จริงสิ่งเหล่านั้นมันคือไฟ
น้ำแข็งใสในหัวใจจึงละลาย				
comments powered by Disqus
  • ช่ออักษราลี

    17 ธันวาคม 2550 20:10 น. - comment id 801194

    มาให้กำลังใจนะคะ36.gif
  • ไม้หอม

    18 ธันวาคม 2550 18:52 น. - comment id 801665

    หยาดน้ำใสไหลลงตรงร่องแก้ม
    มิอาจแซมแต้มรักกลับมาใหม่
    หยาดน้ำตาหลั่งมาให้อาลัย
    หยาดหัวใจหลั่งใหลในน้ำตา
  • สีน้ำน้อย

    19 ธันวาคม 2550 11:19 น. - comment id 801954

    ขอบคุณกำลังใจจากคุณช่ออักษราลีและถ้อยคำไพเราะจากคุณไม้หอมนะเจ้าค่ะ 12.gif12.gif12.gif12.gif
  • = ความทรงจำสีจาง =

    19 ธันวาคม 2550 12:37 น. - comment id 801985

    หยาดน้ำใสใหลลงตรงร่องแก้ม
    ใหลลงแซมกับความหม่นปนเศร้าหมอง
    หยุดเถิดหนาน้ำตาอย่าใหลนอง
    แม้รักต้องหายไปแต่ใจต้องอดทน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน