ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ

..ฟ้าใส..ในร่ม

ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ
 เริ่มต้นไม่รู้จัก
ไม่เคยรักไม่เคยสน
ชีวิตร่างเวียนวน
พาสองคนมาเจอกัน
 แรกรักมักเขินอาย
คนมากมายมาบอกฉัน
ยุยงให้รกกัน
สั่งให้ฉันบอกรักเธอ
 รักไปยิ่งหวาดหวั่น
กลัวว่าฉันนั้นเพ้อเจ้อ
รักไปยิ่งละเมอ
คิดว่าเธอนั้นรักกัน
 สุดท้ายรักของเรา
ไม่หมองเศร้าแต่สุขสรรค์
รักยาวทุกคืนวัน
รักนิรันด์ฉันและเธอ				
comments powered by Disqus
  • วชรกานท์

    16 ธันวาคม 2550 14:25 น. - comment id 800768

    กาพย์รักวัยแรกรุ่น
    อ่อนละมุนมิใครเหมือน
    แรกเริ่มถึงครองเรือน
    หมั่นเยี่ยมเยือนคอยเอาใจ
    
    หลังแต่งพลิกแพลงเพิ่ม
    จากรักเดิมที่สดใส
    น้ำผักเคยหวานสุดใจ
    ใยน้ำตาลจึงขมคอ
    
    .....ร่วมแต่งกลอนครับ....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน