เพียงบทกลอนบทหนึ่งที่สอนถึง ความรักซึ่งจากใจคนไกลฝัน จึงเหม่อมองจ้องดาวทุกคืนวัน พยายามฝันว่าจริงเต็มตา หากว่าดาวไม่ระยิบกระพริบแสง คงไม่มีแรงใจไปไขว่คว้า หากว่าดาวเป็นเพียงภาพลวงตา จะไม่คิดหาอะไรให้ใจตรม แต่ว่าดาวที่เห็นเด่นสง่า ไม่เคยเห็นมาสักคราว่าสุขสม ในชีวิตไม่เห็นดาวไหนสวยคม เหมือนถูกใจที่นิยมชมทุกคืน ดาวบนฟ้าคงมีสิทธิ์ให้จ้องบ้าง อย่าปิดทางคนบนโลกอยากชมชื่น ทั้งที่รู้ว่าสุดท้ายต้องกล้ำกลืน แต่ก็ทนฝืนใจเฝ้าใฝ่ปอง เพราะว่าเราชายชาติไร้วาสนา ด้อยราคาไม่มีสิทธิ์แม้แค่จ้อง ถูกยึดสิทธิ์ริดใจไม่ใฝ่ปอง ถูกปิดห้องย่ำแย่แม้รำพึง ก็จะขอรับกรรมที่ทำไว้ โทษถูกใจรักเขาเฝ้าใฝ่ถึง ต่อแต่นี้คำว่า เพื่อน เตือนใจตรึง จากหญิงคนคนหนึ่งซึ่งถูกใจ จะให้ทำอะไรบอกมาเถิด จะให้เตลิดไปไหนก็ได้ เพียงอย่าห้ามมาเปิดเนตดูคนไกล ทุกทุกห้องหัวใจตามใจคุณ
10 ธันวาคม 2550 18:17 น. - comment id 798463
เพียงบทกลอนบทหนึ่งทำปวดหัว ใจและตัวอ่อนล้าน่าสงสาร นั่งเอามือกุมขมับพี่คิดนาน อย่าลนลานพี่จ๋ามาถ้าฟัง ด้วยเราสองห่างกันคนละโลก อย่าทุกข์โศกกับรักที่ใจฝัง พี่อย่าตามติดน้องคิดจริงจัง เพราะความหลังยังมีให้ใคร่ครวญ มานั่งเศร้าทำไมยิ้มหน่อยน๊า อย่าทำตาละห้อยพลอยใจหวน ถึงอย่างไรคงตามใจน้องเนื้อนวล น้องไม่ด่วนใจร้ายไล่พี่ไป เปิดเน็ตมายังเม้นหาได้อย่างเคย พี่อย่าเอ่ยให้น้องผิดไฉน แค่ขอพี่ให้คิดเปลี่ยนหัวใจ รักน้องได้แค่น้องสาวขอกล่าวมา นะคะ..ดูแลสุขภาพด้วยคะ
10 ธันวาคม 2550 18:25 น. - comment id 798465
เป็นกำลังใจครับ...
10 ธันวาคม 2550 19:04 น. - comment id 798481
รักผิดอย่างสร้างทุกข์ต้องฉุกคิด รักอย่างมิตรแดนไกลได้ฝันหวาน รักอย่างเพื่อนแสนดีที่ยาวนาน รักสมานอย่างน้องพี่ก็ดีเอย เปิ้นจุ๊ ขึ้นดอย ลงไม่ได้ละสิ อิอิ
10 ธันวาคม 2550 19:09 น. - comment id 798483
ข้าเจ้าบ่ได้จุ๊เปิ้นเน้อเจ้า ขึ้นดอยเฮามันสูงกัวเปิ้นเหนื่อย พิมจึงมาท้วงติงว่าอย่าเลย ข้าเจ้ายังบ่เกยจุ๊ไผเจ้า
10 ธันวาคม 2550 19:18 น. - comment id 798489
สู้ ๆๆๆๆ ต่อไปครับ อย่างเพิ่งปีกหักเสียก่อนล่ะ เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
10 ธันวาคม 2550 20:33 น. - comment id 798510
สู้ต่อไปค่ะ เป็นกำลังใจให้ สักวันคงใจอ่อน เนอะ อิอิ
10 ธันวาคม 2550 21:13 น. - comment id 798525
เสียงตัดพ้อรอดาวพราวพริบแสง ให้อ่อนแรงเฝ้าฝันวันสดใส ขอรับกรรมก้มหน้าล้าหัวใจ ขอเป็นไปแค่เพื่อนและพี่ชาย ดูเอาเถิดสาวน้องและสาวใหญ่ มีทั่วไปในบ้านกลอนร่อนจดหมาย มีหนุ่มน้อยอกหักหนักใจกาย วอนช่วยคลายความโศกเศ้ราเหงาใจตรม อิอิ มาเป็นกำลังใจให้พี่หนุ่มน้อยนะคะ เหมียวว
10 ธันวาคม 2550 21:36 น. - comment id 798536
น่าเห็นใจพี่หนุ่มนะคะ แต่งกลอนได้ดีคะ อ่านกลอนชิ้นนี้ยังสงสารจังเลย อยากถามแทนนะคะว่า ไม่ให้พี่หนุ่มเขียนกลอนรักเลยหรือ ในเมื่อกลอนในนี้ส่วนใหญ่ก็กลอนรักกันทั้งนั้น งั้นพี่หนุ่มเขียนโดยไม่ระบุชื่อใครในกลอนได้ไหมคะ ถ้าพี่หนุ่มจากไปอีกคนแย่เลย
10 ธันวาคม 2550 23:49 น. - comment id 798569
มาเป็นกำลังใจให้ด้วยค่ะค่ะ คิกๆๆ
11 ธันวาคม 2550 00:10 น. - comment id 798574
หนุ่มน้อยคนทั้งบางกำลังลุ้นอยู่ครับ สรุปว่าคิดรึไม่คิดนี่งง บอกแล้วปรึกษาดาวระดาพยากรณ์ก่อน ออกจากบ้านแล้วท่านจะสมหวัง
11 ธันวาคม 2550 01:14 น. - comment id 798586
เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ
11 ธันวาคม 2550 07:58 น. - comment id 798597
เพ้อรำพันๆว่าฉันรักเธอ รักนะเออ..รักเธอจนสุดหัวใจ ถึงจะไล่..จะไล่ให้ฉันไปไหน เพราะหัวใจ..หัวใจฉันอยู่กะเธอ ฮะๆๆๆๆ....เพ้อรำพัน.....ฯลฯ. ลุยๆๆๆๆๆเลย...
11 ธันวาคม 2550 11:47 น. - comment id 798664
กลอนหนุ่มมีเสน่ห์นะ สาวอ่านกลอนแล้วสงสารคะ คู่นี้โต้ตอบกันน่ารักจัง อยากมีแบบนี้มั่ง
11 ธันวาคม 2550 12:07 น. - comment id 798670
เหม่อมองฟ้า พาใจ ให้ครุ่นคิด รักสักนิด ชิดหน่อย คอยความหวัง อย่ามาห้าม ตามอ่าน งานกลอนยัง ด้วยพิษฝัง ยั้งใย ใคร่ติดตาม แวะมาเป็นกำลังใจให้ครับ
11 ธันวาคม 2550 13:24 น. - comment id 798697
11 ธันวาคม 2550 13:41 น. - comment id 798713
แวะมาให้กำลังใจคะ กลอนกินใจมาก สงสารคะ
11 ธันวาคม 2550 13:45 น. - comment id 798717
อยู่ห่างๆอย่าห่วงๆ เอาน่ายังไงก็มีความรู้สึกดีๆให้กันอยู่แล้ว เก็บไว้หล่อเลี้ยงหัวใจเนาะ
11 ธันวาคม 2550 13:47 น. - comment id 798720
อย่าคิดมากค่ะ..อิ อิ เป็นแรงใจแรงเชียร์ให้น๊า
11 ธันวาคม 2550 23:11 น. - comment id 798960
โกรธพิมหรือถึงไม่มาตอบกลอนหา อย่าเงียบลาแบบนี้ไม่ดีหนอ แฟนกลอนพี่หลายคนตั้งตารอ พี่อย่าท้อรีบมาต่อกลอนอย่างเคย พี่ชายพิมหายไปไม่กลับบ้าน พี่อย่าค้านแบบนี้ทำนิ่งเฉย ทำคนอื่นเค้าว่าพิมไม่ดีเลย ขอพี่เอ่ยออกมาอย่าเงียบงัน หายไปไหนอะคุงพี่หนุ่มน้อย..เงียบเลย ขอโทษคะพิมทำไรผิดป่าวเนี่ย
12 ธันวาคม 2550 14:17 น. - comment id 799165
ทุกคนรออยู่น้า อยากอ่านกลอนอ้อนของพี่หนุ่มน้อย
13 ธันวาคม 2550 11:35 น. - comment id 799475
ตอบคุณพิมญดา คห.1 น้ำตาซึมภายในเมื่อได้อ่าน เมื่อนงคราญกล่าวถ้อยร้อยภาษา ไม่เป็นไรด้วยรับได้ไร้มายา รอเวลาแม้กาลเกินจะเนิ่นนาน
17 ธันวาคม 2550 17:34 น. - comment id 801130
ขอขอบคุณทุกคนการุณเกื้อ ที่เอื่อ้เฟื้อส่งใจมาให้อุ่น ทุกแรงใจหนุ่มรับไว้ด้วยขอบคุณ รออรุณเบิกฟ้างามตามเวลา