จิ้งจกวิ่งเข้าหายืดหัว ชูคอตัวตาแป๋วแจ่มใส คนเห็นก็โยนข้าวให้ไป มันก็ไซร้ข้าวกินอิ่มพี นานวันเข้ากินเข้าไปมันก็อ้วน ขาวสีนวลน่ารักกลมใส ผิวผ่องท้องขาวนวลใย กินเข้าไปกินได้กินดี ยิ่งถ้าเป็นขนมเค๊กอร่อยอร่อย มันก็ค่อยคลานเข้ามาเกือบชิดใกล้ บางครั้งก็เกาะตามขาเพื่อเตือนใจ ว่าต้องให้อาหารแล้วนะคนดี วันหนึ่งเปิดประตูมันวิ่งออก อยากไปนอกบ้านมั่งแน่ฉันสงสัย สักหลายวันก็วิ่งเข้ามาข้างใน ไม่ไปไหนอีกแล้วจ๊ะเจ้านาย
สะพั่งสะท้านไมภพ 10 ธ.ค. 2550 12:12 น. - ID 110457 
2001
2
0
10 ธันวาคม 2550 12:25 น. - comment id 798376
ถ้าเป็นจิ้งจกสองหาง ว่ากันว่าทำของขลังดีนักแล ประเภทเมตตามหานิยม อิอิ มีสักตัวมั๊ยครับ..
10 ธันวาคม 2550 21:45 น. - comment id 798543
จะเลี้ยง ต่อไป ใยกัน แกมัน อวดฉลาด นักนี่ เลี้ยงดู แล้วยัง อวดดี ไม่มี ที่ไป จึงมา ทำไม ไม่ไป ให้พ้น เสียท่า เสียตน ดังว่า เจ้าจึง ได้ย้อน กลับมา ใจข้า สงสาร จึงอภัย อ่านมันมันดี เลยอยากต่อมั่ง คงไม่ว่านะ คุณสะพั่งฯ เลยแต่งเป็นกลอนหกลงมามั่ง ที่จริงกลอนหกจะยากกว่ากลอนแปดนะ คุณว่าไม๊ เพราะคำมันจำกัด
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
