ล่มจม

ตราชู

ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่านครับ ผมเขียนงานชิ้นนี้จบตั้งแต่ ๔ ธันวาคมแล้ว โดยมีที่มาจากพระราชดำรัสแห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว วันนั้น พระองค์ตรัสถึงโทษของการขาดความสามัคคีปรองดองของคนในชาติ และรับสั่งคำว่า ล่มจม อยู่หลายครั้ง ผมเกิดแรงบันดาลใจทำให้เขียนโคลงขึ้น ครั้นเขียนเสร็จก็เก็บไว้ เพราะจะนำมาลงในช่วงเวลานั้นไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง จึงขอนำมาลงไว้ในวันที่ใกล้กับวันรัฐธรรมนูญแล้วกันครับผม
ล่มจม
โคลงจิตรลีลา
	ไทยหากทิ้ง...............ทวยไทย
มัวหลับใหล...............ตลอดหล้า
ปราศสิ่งใด...............ผดุงอยู่
ไทยด้อย, ล้า...............ล่มจม
	ชมชื่นท้น...............ทุนทูน
พอกพิษพูน...............แผ่ถ้วน
จนเสื่อมสูญ...............ศีลสัตย์
ไทยนั้นล้วน...............ล่มจม
	ถมถืดแท้...............ทวยอธรรม
บังเกิดกรรม...............กาจแกล้ง
ผลาญทรัพย์หนำ...............โซมหนัก
ไทยแห้งแล้ง...............ล่มจม
	สมคบด้วย...............ต่างแดน
หวังวางแผน...............เพื่อห้ำ
สำเริงแสน...............กระสันเสพ
ไทยร้ายล้ำ...............ล่มจม
	ขมขื่นแค้น...............เข็ญเคือง
คือการเมือง...............มั่วจ้าน
ราษฎร์หน้าเหลือง...............ซมสลบ
ไทยล้านล้าน...............ล่มจม
		รมย์รื่นทิ้ง...............วิถีบรรพ์
วัฒนธรรม์...............ถอดขว้าง
ไม่ยอมหัน...............หวนกลับ
ไทยด้าวมล้าง...............ล่มจม
	จงบ่มสร้าง...............เกษมศานติ์
โดยบันดาล...............เด่นแก้ว
คือใจสมาน...............มาสมัคร
คลายเศร้าแล้ว...............ไล่หมอง
	ตรองตรึกด้วย...............ดวงฤดี
สามัคคี...............ข่ายห้อม
ไพรีหนี...............แหนงหน่าย
สรรค์รั้วล้อม...............แหล่งสยาม  เลอสยาม
(๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๐)
หมายเหตุ
	โคลงจิตรลีลา เป็นชื่อที่ ท่านคมทวน คันธนู ใช้เรียกโคลง ๕ พัฒนา ซึ่ง ท่านจิตร ภูมิศักดิ์ ริเริ่มไว้ ทั้งนี้ เพื่อยกย่อง และเชิดชูเกียรติกวีแม่แบบครับผม