การเงียบหายของใครสักคน คงไม่มีผลทำให้เธอไหวหวั่น และมันคงไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญ ต่อการไม่มีฉันในสายตาเธอ ในขณะที่เธอมีคนอีกมากมาย ล้อมรอบกายเธอเสมอ-เสมอ ฉันคงเป็นเพียงจุดเล็ก-เล็กที่หาไม่เจอ ที่เธอไม่เคยเผลอส่งใจกลับมา จึงอยากเงียบหายไปเฉย-เฉย เหมือนตายไปเลยอย่างไร้ค่า ไม่กล้าแม้จะเอ่ยคำร่ำลา เพราะกลัวเธอไม่รู้สึกรู้สากับการจากไป...
คะน้า 19 ก.พ. 2545 20:24 น. - ID 11038 
1249
4
0
19 กุมภาพันธ์ 2545 22:38 น. - comment id 36405
เขียนอย่างนี้ คนอ่านก็ตายเหมือนกันนะ : )
19 กุมภาพันธ์ 2545 23:36 น. - comment id 36411
อย่าหายไปไหนนะ คิดถึงตายเลย
20 กุมภาพันธ์ 2545 00:49 น. - comment id 36424
แม่หยาดน้ำค้าง..... ดอกคะน้าค้างคาใจใครกันหนอ อย่าไปห่วงดอกรักกำมะลอ เลิกพ้อเลิกเพ้ออย่าพบเจอกันอีกเลย..จะดีกว่ามั้ยจ้ะนี่
20 กุมภาพันธ์ 2545 21:19 น. - comment id 36551
เขียนได้เศร้าโดนใจมากเลย......คะน้าอย่าหายไปนานนักนะ รออ่านกลอนคะน้าอยู่ล่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2545 22:32 น. - comment id 36722
คิกถึงแน่ถ้าเธอหายไป
6 มีนาคม 2545 12:52 น. - comment id 38948
ประชดได้เจ็บดีครับ... ^__^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
