ยอม

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

ไม่ขอเป็นบุคคลมีสิทธิ์เลือก
รู้แค่เปลือกฉันก็สู้เขาไม่ได้
ฉันรู้ตัวว่ามีเพียงแค่หัวใจ
ฉะนั้นไซร้....ขอเลือกจากตามใจเธอ
แม้นว่าฉันจะรักเธอมากเพียงไหน
แต่เมื่อใจเธอแปรเปลี่ยนคนเฝ้าเพ้อ
ทิ้งคำพูดทิ้งสัญญาฉันและเธอ
หลงละเมอกับคนนั้นฉันยอมไป
รู้สึกจะสั้นๆห้วนๆ มาปรุงปรับกันได้นะจ๊ะ
คิดถึงทุกคนเลย				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    6 ธันวาคม 2550 13:59 น. - comment id 797254

    11.gif36.gifสวัสดีจ๊ะ เปเป้ฯ...แวะมาทักทายสบายดีบ่40.gif
  • กชมนวรรณ

    6 ธันวาคม 2550 15:10 น. - comment id 797294

    11.gif สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ หายไปนานนะค่ะ 36.gif
  • ปราณรวี

    6 ธันวาคม 2550 16:12 น. - comment id 797323

    แหม...ยอมแพ้อะไรง่ายๆ แบบนี้ได้ไง
    ชีวิตต้องมีการต่อสู้นะคะ  (คือเหยียบ
    ตาคนนั้นให้แบนซะก่อน แล้วค่อยถอย
    ออกมาน่ะค่ะ) ต้องการแนวร่วมบอก ป
    ได้นะคะ อิอิ  รายงานไปถึงไหนแล้วน๊า
    ส่งไปยังจ๊ะ   46.gif
  • ห้วงคำนึง

    6 ธันวาคม 2550 17:27 น. - comment id 797375

    เธอจะต้องร้องไห้ทำไมหรือ
    แค่ใจซื่อพาตนให้หม่นหมอง
    หวนอดีตนึกน่าน้ำตานอง
    ใยเฝ้าร้องหาเศษความเมตตา
    
    เขาไม่มีใจบ้างก็ช่างเขา
    ตัวของเราหลงเพ้อละเมอหา
    ไม่อยากเจ็บดวงมานจนด้านชา
    ไม่อยากทนปวดปร่าทุกคราแล้ว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน