และแล้ววันจากลาก็มาถึง เคยซาบซึ้งชิดใกล้กลับไกลห่าง หอมละมุนอุ่นเนื้อเริ่มเจือจาง ไม่เหมือนอย่างฝันเราเฝ้าทุ่มเท คำสัญญากระซิบเครือเมื่อคืนก่อน คำเว้าวอนหวานถ้อยคอยกล่อมเห่ คำมั่นรักฝากไว้ไม่รวนเร บัดนี้เหหันห่างเลือนร้างไป แสนอาวรณ์เหว่ว้าน้ำตาตก ในหัวอกยอกยับเกินรับไหว ค่ำคืนต่อจากนี้จะมีใคร ปลอบขวัญให้อกอุ่นเหมือนคุณเคย เมื่อไม่เหลือหัวใจรักแม้สักน้อย จะมัวคอยใดเล่าใจเจ้าเอ๋ย ปาดน้ำตาปล่อยรักลวงให้ล่วงเลย เหมือนไม่เคยกอดรัดสัมผัสมัน - ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๔๘ -
3 ธันวาคม 2550 14:22 น. - comment id 796065
เอาผ้าเช็ดหน้ามาให้นะ
3 ธันวาคม 2550 14:55 น. - comment id 796070
แวะมาให้กำลังใจค่ะ...
3 ธันวาคม 2550 19:21 น. - comment id 796222
ก็เป็นวันนี้แหละ ที่คุณจะรู้ซึ้งถึงคุณค่าของ... ...หมอนข้าง..
7 ธันวาคม 2550 15:06 น. - comment id 797816
ราตรีที่ไร้ดาว หัวใจเหน็บหนาวปวดร้าวหนักหนา คิดถึงยิ่งคิดถึงรำพึงกับน้ำตา ไม่คิดไขว่คว้าแพรพรรณสีสันใด ไม่มีคำใดจะเอื้อนเอ่ยนอกจากคำว่า..คิดถึง..
28 ธันวาคม 2550 11:55 น. - comment id 805237
มาส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ให้สดใสสุขสันต์นิรันดร์กาล
7 กุมภาพันธ์ 2551 08:35 น. - comment id 820736
ยังรอดอยู่นา คิดถึง