"ดีแค่ไหนแล้ว...ที่เราเดินด้วยกันมาจนถึงวันนี้ได้" ที่แท้จริงน่ะความหมายก็คือการบอกลาใช่ไหม บอกกันตรงตรงก็ได้หากเธอต้องการจะจากไป ฉันจะไม่เหนี่ยวรั้งเอาไว้ให้เธออึดอัดใจแม้เพียงนาที อะไรล่ะคือเหตุผลที่เธอไม่อาจอธิบายให้ฉันเข้าใจ หรือเห็นแก่เยื่อใยที่ผูกพันเราไว้จนวันนี้ หรือแค่ห่วงว่าฉันจะมีน้ำตา..ใช่ไหมคนดี จะเป็นไร...เคยปวดร้าวกว่านี้ก็ยังไม่ถึงกับตาย สัญญาว่าจะทำตามที่เคยรับปากไว้กับเธอ จะเข้มแข็งเสมอในวันเวลาที่เธอห่างหาย จะปลอบใจตัวเองว่า...เราห่างกันแค่เพียงกาย ในสายลมแห่งความเดียวดายเราไม่เคยอยู่ไกลกัน ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้ในวันที่อ่อนล้า ขอบคุณที่คอยเช็ดน้ำตาในยามปวดปร่ากับความฝัน เธอจะอยู่ในใจเสมอ..นับแต่นี้จนชั่วนิรันดร์ ฉันจะจดจำว่าเธอคือคนสำคัญ..ทุกนาทีใจ ....................................................................... ดีแค่ไหนแล้ว..ตลอดมาที่เราได้เดินร่วมทางกัน จะจำไว้ว่าเธอคือคนของความฝัน..ที่งดงามในใจฉันตลอดไป
1 ธันวาคม 2550 17:08 น. - comment id 795500
มาทักทายนะครับ ด้วยความรำลึกถึง
1 ธันวาคม 2550 17:26 น. - comment id 795504
หวัดดีตอนเย็นครับ ความระลึกที่ดีงามควรเก็บไว้ในใจตลอดไป...
1 ธันวาคม 2550 23:39 น. - comment id 795561
เก็บฉันไว้แค่ในความทรงจำ พิโธ่เอ๋ยเธอทำกับฉันได้ มิอยากรู้อยากฟังว่ามีใคร แต่อยากบอกว่าใจสลายราน ช่างทำกับฉนได้
1 ธันวาคม 2550 23:44 น. - comment id 795562
สวัสดีค่ะ..คุณก่อพงษ์ ขอบคุณที่แวะมาทักทาย ได้เข้าไปอ่านงานชิ้นล่าสุดของคุณแล้วนะคะ ด้วยความระลึกถึง..เช่นกันค่ะ
1 ธันวาคม 2550 23:46 น. - comment id 795563
สวัสดี..ตอนดึกค่ะ..คุณบนข. เจ็บปวดไม่ใช่น้อยเลยนะคะ ที่บางสิ่งบางอย่างทำได้เพียง..ระลึกถึง แต่ก็ต้องยิ้มรับกับมันน่ะ.. ขอบคุณที่มาทักทายค่ะและยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
2 ธันวาคม 2550 00:02 น. - comment id 795565
สวัสดีค่ะ..คุณฤกษ์ จะเก็บเธอไว้ในความทรงจำ เพื่อดื่มด่ำกับวันอันฉ่ำหวาน ก่อนลืมตาพบกับความร้าวราน แต่นี้..อีกเนิ่นนาน..ไม่มีเธอ ทำได้แค่นี้เองค่ะ ..^__________^..
2 ธันวาคม 2550 10:41 น. - comment id 795661
สีอ่อนไปครับ ...ไม่ยอมหลับไม่ยอมนอนเลยนะ ไหนสัญญาไว้...สงสัยลืมแล้ว ตื่นหรือยังก็ไม่รู้สงสัยนอนฟังเสียงจิ้งหรีดเพลินใช่ไหมครับ
2 ธันวาคม 2550 11:04 น. - comment id 795689
สวัสดีค่ะ..คุณก่องกิก ..^__________^.. ตื่นแต่เช้าค่ะ..ใบไม้ซะอย่าง หลับแล้วนอนแล้ว..ดึกไปนี้ดดดนึง เปลี่ยนสีแล้วค่ะ...สงสารสายตาคนอ่าน ทราบแล้ว..เปลี่ยน
2 ธันวาคม 2550 11:19 น. - comment id 795692
ทราบแล้วครับ...จำพี่ได้แล้วนะ..
2 ธันวาคม 2550 11:34 น. - comment id 795700
...จำได้แล้วค่ะ ขออำภัย..ที่สงสัยอยู่นาน ว่าแต่...เนี่ยใครคะ... แป่ววววววววววว
2 ธันวาคม 2550 11:52 น. - comment id 795706
อ้อ
2 ธันวาคม 2550 12:18 น. - comment id 795710
...อิอิ.. ล้อเล่นน่า... จำไม่ได้...ซะที่ไหน..ล่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทาย และมอบรอยยิ้มค่ะ
2 ธันวาคม 2550 21:24 น. - comment id 795818
ยังเป็นงานที่หวาน เศร้า เหงา เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ภาษาที่งดงามตามรูปแบบเฉพาะตัว ขอให้มีความสุขสมหวังครับ
2 ธันวาคม 2550 21:51 น. - comment id 795835
ทนไม่ได้ก็อย่าฝืนใจทนเนอะ บางทีการจากกันก็ทำให้เราหาย เศร้าเร็วขึ้น สบายดีนะคะ
3 ธันวาคม 2550 08:49 น. - comment id 795929
หากไม่มั่นคง อาจมีอาการหวั่นไหวได้ครับ
3 ธันวาคม 2550 15:53 น. - comment id 796107
ไม่ว่านานแค่ไหนก็จะยังอยู่ในใจตลอดเวลา
3 ธันวาคม 2550 16:47 น. - comment id 796150
สวัสดีค่ะ..คุณฤทธิ์ ศรีดวง ...แอบยิ้มมมมภูมิใจ...ค่ะกับวลีที่บอกว่า ..งดงามตามรูปแบบเฉพาะตัว... ขอบคุณที่จำกันได้..และสำหรับคำอวยพรนะคะ
3 ธันวาคม 2550 16:50 น. - comment id 796155
สวัสดีค่ะ..คุณปราณรวี ...แค่บางอย่างที่ผูกพัน..กำลังจะขาดหายไปจากชีวิต ทำได้...แค่ทำใจมั้งคะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ..สบายดีค่ะ
3 ธันวาคม 2550 16:52 น. - comment id 796157
สวัสดีค่ะ..คุณอัสสุ ...ความหวั่นไหว...เทียบได้อย่างไรกับที่ต้องยอมรับว่า ต่อนี้ไป..คงปวดร้าว...กว่าที่เคย ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ.
3 ธันวาคม 2550 16:55 น. - comment id 796159
สวัสดีค่ะ..คุณ...นานะ... ไม่ว่านานแค่ไหนก็จะยังอยู่ในใจตลอดเวลา อยากให้ใครคนนั้นได้ยินอย่างนี้เหมือนกันค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
6 ธันวาคม 2550 12:15 น. - comment id 797205
ฉันเข้มแข็งมากขึ้นแล้ว แม้บางค่ำคืนจะมีเสียงแว่ว...ละเมอถึงเธอไปบ้าง อาจเพราะจิตใต้สำนึกยังไม่ชินกับความอ้างว้าง ห้วงความรู้สึกจึงยังหลงทาง...ลอยคว้างหาจุดหมาย แต่ก็ยืนยันว่าฉันเข้มแข็งขึ้นแล้วนะ ปลดปล่อยภาระที่หนักหัวใจให้ค่อย ๆ เลือนหาย ทิ้งอดีตให้เลยผ่านจากนี้ไปฉันจะไม่เสียดาย เพราะฉันทำทุกอย่างด้วยหัวใจอย่างดีที่สุดแล้วจริง ๆ แม้วันนี้มืออุ่นของเธอจะเกี่ยวก้อยกับใครใหม่ ฉันก็จะอวยพร ภาวนาให้ความรักของเธอไม่ถูกทอดทิ้ง แม้เธอจะลืมฉันไปแล้วจากซอกใจที่เคยให้พักพิง ฉันก็ขอเป็นเพียงแค่บางสิ่ง ที่รักเธอนิ่ง ๆ อยู่ไกล ๆ ขอบคุณนะสำหรับทุก ๆ สิ่งทีผ่านมา วันนี้ฉันไม่มีน้ำตา เพราะรู้แล้วว่า คุณค่าในตัวตนสำคัญเท่าไหร่ อยากให้ภาพวันแรกที่เราได้พบกันเป็นภาพสุดท้ายในหัวใจ เพราะฉันอยากเป็นคนดี...คนเดียวของเธอตลอดไปใน "ความทรงจำ" จากใจ...น้องสาว เปิ้ลคิดถึงพี่อ้อเสมอนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ จุ๊บ ๆ
18 ธันวาคม 2550 19:27 น. - comment id 801690
เป็นห่วงนะ คนดี