ตั้งแต่เกิด จำความ ยามคิดได้ พ่อแม่ไร้ ไม่เห็น เป็นไฉน ไม่เคยรู้ อ้อมกอด เป็นอย่างไร อบอุ่นไหม ไม่เคย เลยสักที มีแต่เสียง นาฬืกา เวลาปลุก ให้รีบลุก ก่อนใคร อย่าได้หนี เรียงเข้าแถว ทุกเช้า อย่ารอรี วันพรุ่งนี้ เหมือนกัน ไม่ผันแปร เข้าห้องเรียน ยามเช้า เศร้าใจสุด เดินแอบหยุด มองใคร ไม่แยแส หนูไม่มี พ่อแม่ คอยดูแล ไม่มีแม้ คำตอบ ปลอบใครใคร เห็นเพื่อนเล่า เรื่องราว ของครอบครัว แสนปวดหัว ไม่รู้ เริ่มตรงไหน เรื่องของหนู นั้นเรา เล่ายังไง เริ่มตรงไหน ไม่เคย เลยสักครา พ่อแม่จ๋า หากคิด ถึงหนูหน่อย หนูยังคอย พ่อแม่ กลับมาหา อย่าปล่อยหนู เฝ้ารอ ทั้งน้ำตา หนูสัญญา ว่าหนู เป็นเด็กดี วอนกลอนนี้ กับเพลง บรรเลงถึง พ่อแม่ซึ่ง อยู่ไกล ใจเคยหนี หากคิดถึง หนูแค่ เพียงนาที หนูอยู่ที่ บ้านเก่า แม่เอามา...
30 พฤศจิกายน 2550 22:24 น. - comment id 795238
เกาะริมรั้ว มองดู หมู่ฝูงชน อยากจะดล ดวงใจ ให้แลเหลียว เด็กตัวน้อย ริมรั้ว อยู่คนเดียว ยื่นเปล่าเปลี่ยว เหงาท้อ พ้อเหลือเกิน ตั้งแต่เกิด ลืมตา มาดูโลก มีแต่โศก เหงาเศร้า เฝ้าห่างเหิน อยากจะได้ อ้อมกอด พรอดหยอกเอิน แต่ถูกเมิน แรกคลอด ดันรอดมา อยากจะขอ เมตตา จากทุกท่าน มายังบ้าน เด็กน้อย คอยห่วงหา อยากจะมี ตักอุ่น หนุนนานมา หากเวทนา ขออ้อมกอด พรอดอุ่นไอ
30 พฤศจิกายน 2550 22:25 น. - comment id 795240
อยากรู้จัก อุ่นไอ ในอ้อมกอด อยากจะพรอด หัวใจ ให้แม่จ๋า อยากให้แม่ กอดหนู อยู่ทุกครา ว่าจะอุ่น ไหมหนา ท่าจะดี คิดถึงหนู บ้างไหม ใจอยากถาม ทุกโมงยาม หัวใจ ไม่หลีกหนี หนูคิดถึง แม่จ๋า ทุกนาที คงจะมี สักครั้ง นั่งรอคอย หยาดน้ำตา เอ่อล้น จนเต็มหน้า ห้วงเวลา พาใจ ให้เหงาหงอย ช่างตอกย้ำ หัวใจ ให้เป็นรอย ครูให้ร้อย เรียงความ ยามห่างไกล หยิบกระดาษ ขาวใส มาใบหนึ่ง มานั่งอึ้ง ถึงคำ ลำนำไหว คำว่าแม่ ไม่เคย เรียกกับใคร หน้าตาแม่ เหมือนหนูไหม ไม่รู้เลย คราบน้ำตา รินไหล ใส่กระดาษ คือภาพวาด จากใจ ใคร่เฉลย คือเรียงความ ของหนู ผู้รำเพย ถึง...แม่จ๋า คราเอ่ย เผยในใจ ด้วยว่าเหตุ อันใด ใยต้องจาก ต้องพลัดพราก กันมา คราหวั่นไหว พ่อแม่จ๋า หากว่า อยู่ไม่ไกล มาหาหนู ได้ไหม ..............(ใคร่อ้อนวอน)
30 พฤศจิกายน 2550 22:25 น. - comment id 795241
ยาแก้ปวด > ****นับตั้งแต่ ลืมตา มาดูโลก แสนอับโชค โศกเศร้า กว่าใครหนา เหมือนดั่งแสร้ง แกล้งให้ หนูเกิดมา มิอาจคว้า ความรัก แม้อยากมี พ่อและแม่ มิเคยให้ แม้ไออุ่น ความการุณ มีบ้างไหม หรือไกลหนี จะยื่นมือ ไขว่คว้า ความปราณี จากคนที่ ได้ชื่อ คือมารดา จะวันพ่อ วันแม่ ก็แค่นั้น เพราะทุกวัน ขาดที่พึ่ง เพิ่งปรารถนา หนูแค่เป็น เด็กน้อย คอยเมตตา เด็กกำพร้า ที่พ่อแม่ แม้ยังลืม (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
30 พฤศจิกายน 2550 23:24 น. - comment id 795255
น่าสงสารเด็กน้อยด้อยเดียงสา เจ้าเกิดมาอาภัพอับโชคหนอ ไม่มีพ่อแม่มาพะเน้าพะนอ กรรมเคยก่อหนใดใยติดตาม อยากซบอิงอุ่นไอในอ้อมอก น้ำตาตกท่วมใจใคร่อยากถาม ทอดทิ้งไปไม่เหลียวแลแม้โมงยาม หรือใครห้ามพ่อแม่ไว้ไม่ให้มา ดีจ้า เรื่องเศร้าจัง
30 พฤศจิกายน 2550 23:57 น. - comment id 795261
1 ธันวาคม 2550 00:08 น. - comment id 795266
สวัสดีครับยาแก้ปวด เศร้าจังเลยนะครับยาแก้ปวด เรียงความเรื่องนี้เขียนไม่ออกเลย
1 ธันวาคม 2550 00:38 น. - comment id 795274
น่าสงสารจัง............ เติมฝันของน้องๆได้นะคะ แผ่เมตตาหรือบริจาคช่วยเหลือ พวกเขาที่บ้านเด็กกำพร้านะคะ ไปเยี่ยมด้วยก็ดี
1 ธันวาคม 2550 06:59 น. - comment id 795293
ตอนเล็กเล็กก็รู้อยู่กำพร้าแม่ แต่ไม่แย่มีคุณพ่อดูแลหนอ แต่ตอนนี้ได้แต่นั่งคอยเฝ้ารอ ชิวิตหนอข่างเกิดมากำพร้าใจ สวัสดีค่ะ เด็กกำพร้าน่าสงสารที่สุด เขาไม่เคยสำผัส ความอบอุ่นจากพ่อแม่เป็นอย่างไรเราควรอย่างยี่งที่ ให้ความสำคัญจากเด็กเหล่านี้
1 ธันวาคม 2550 07:08 น. - comment id 795298
ซึ้งดีครับ สังคมควรให้ความอบอุ่นดูแลห่วงใย คงจะเติมส่วนที่ขาดหายไปได้บ้างแม้จะไม่เต็มครับ
1 ธันวาคม 2550 09:34 น. - comment id 795326
แด่......ดวงใจ ดวงน้อยล ะห้อยหา ไม่เคยเห็น หน้าค่าตา พ่อแม่หนู แต่ยังดี ที่มีคน เขาอุ้มชู ขอให้หนู เข้มแข็ง ด้วยแรงใจ พ่อแม่เป็น เพียงผู้ให้กายทางโลก จะสุขโศก อยู่ที่ใจ หนู รู้ไหม ช่างเขาเถิด เขาไม่รัก ไม่เป็นไร ขอให้หนู เข้มแข็งไว้ ให้อดทน............. แด่ หนูทุก ๆคนที่โหยหาอ้อมกอดของพ่อแม่นะจ๊ะ กอดหนูด้วยคนด้วยความรักที่เพื่อนมนุษย์พึงมีให้แก่กันและกัน....................
1 ธันวาคม 2550 09:50 น. - comment id 795336
น่าสงสารจ๊ะน้องยาแก้ปวด เด็กกำพร้าน่ะ ถ้าสังคมเรายังแย่อยู่ก็มีเด็กกำพร้ามากแหละจ๊ะ พ่อแม่น่ะเป็นตัวการใหญ่เลยล่ะ ที่สร้างปัญหาให้เกิดเนาะ
1 ธันวาคม 2550 13:03 น. - comment id 795370
เปิดมาแค่เห็นภาพก็เศร้าจับใจ นึกถึงบทกลอนของเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ .... เพียงแววตา คู่นั้น หวั่นสะทก ก็รู้ว่า ในหัวอก มีหัวใจ... ฯ ยิ่งอ่านกลอน ยิ่งฟังเพลง ก็ยิ่งเศร้า เหงา สงสาร.... แวะมาชื่นชม สุดยอดผลงานครับ
1 ธันวาคม 2550 13:04 น. - comment id 795372
ขออนุญาตเก็บไว้ด้วยนะครับ
1 ธันวาคม 2550 13:12 น. - comment id 795376
เรียนคุณยาแก้ปวด รู้สึกเศร้าใจอย่างบอกไม่ถูก ความไม่พร้อม บวกกับความไม่รับผิดชอบ ความมักง่าย และอะไรอีกอะไรมากมาย ของคนสองคน ของคนในสังคม เรียกว่าเป็นความล้มเหลวของสังคมได้ไหมครับ เศร้า...
1 ธันวาคม 2550 13:59 น. - comment id 795399
อ่านแล้วสะเทือนใจเลยคะพี่ยาสงสารน้อง เรื่องมันเศร้าสังคมเสื่อมคนทราม เอาใจช่วยน้องด้วยคน
1 ธันวาคม 2550 15:51 น. - comment id 795456
น้องยาแก้ปวด... เห็นดวงตาดวงน้อย คอยความหวัง น้ำตาหลั่งรินไหล ให้สงสาร คอยความรัก ความอบอุ่นมาแสนนาน กล่าวขับขาน ร้องหาแม่อยู่แห่งใด เหตุใดหนอ แม่หนูจึงทอดทิ้ง หลงลืมสิ่งเลือดเนื้อเป็นเชื้อไข แค่อยากรู้แม่หนูอยู่หนใด จะตามไปบอกให้รู้"หนูยังคอย"
1 ธันวาคม 2550 16:17 น. - comment id 795478
ดีใจด้วยนะครับ วันนี้กลอนไม่เมา
1 ธันวาคม 2550 16:17 น. - comment id 795479
น่าสงสารมาก ๆ เลยค่ะ ......ฮือ ฮือ ซึ้ง.....
1 ธันวาคม 2550 19:39 น. - comment id 795530
น่าเห็นใจเด็กน้อยนะคะ.. ไม่เป็นไรนะ.. เข้มแข็งจ้ะ.. (ปาดน้ำตา..) ซึ้ง ๆ ...
1 ธันวาคม 2550 21:20 น. - comment id 795540
หนูทำผิดอะไรไม่เคยรู้ จึงจำสู้ชะตากรรมเด็กกำพร้า ทั้งพ่อแม่ใจดำไม่นำพา แล้วทำหนูเกิดมาเพื่ออะไร หรือหนูเป็นมารหัวขนสุดทนรับ เป็นผลลัพธ์จากกามเสพความใคร่ จึงไม่มีคำว่าลูกคอยผูกใจ จึงร้างไกลไม่เหลือบแลแม้สักนิด เด็กกำพร้าที่เกิดจากการถูกทอดทิ้งน่าสงสารมาก ไม่ว่าพ่อแม่จะมีเหตุผลใดๆก็ตาม น่าเศร้าใจจัง
1 ธันวาคม 2550 22:32 น. - comment id 795556
ในฐานะเป็นแม่คนอ่านเรื่องอย่างนี้มันเศร้ามากเลยน้องยาแก้ปวด
2 ธันวาคม 2550 00:13 น. - comment id 795567
มณีจันทร์เพื่อนเลิฟ อาราเล่เพื่อนเลิฟ ศรรกราเจเจ้ที่คิดถึง คุงปราณรวี คุงอย่าให้ใคร เป็นเจ้าของชีวิตนะคนดี คุงสายลมหนาวดาวตก คุงกันนา คุงนกยูง พี่บ่าวคนบนเกาะ คุงโอ้ละหนอ พี่ชายเบรฟฮาร์ท คุงแสงเหนือ คุง บนข น้องการที่รัก คุงดวงยี่หวา ลุงพี่ก่องกิก คุง whitelily คุงหมอนอิง คุงกุ้งก้ามโต คุงพี่รัน กชมนวรรณ ขอให้คำอวยพร และกำลังใจ ของพี่น้องทุกๆคนส่งถึงน้องๆเหล่านั้น ให้น้องๆมีกำลังใจที่เข้มแข็ง ต่อสู้ฝ่าฝันอุปสรรคต่างๆไปได้ด้วยดีค่ะ ขอบคุณทุกคนนะคะที่มาร่วมเป็นกำลังใจให้
2 ธันวาคม 2550 07:40 น. - comment id 795596
มาทีหลังเค้าเนี่ยะ จะโดนเหน็บมั้ยว่าแก่แล้วต้วมเตี้ยมมาช้าจริง น่าสงสารนะคะ ถึงแม้จะไม่มีโอกาสได้เป็นแม่คน แต่ก็มีหลานชายค่ะ น่าเศร้าจริง
2 ธันวาคม 2550 10:31 น. - comment id 795653
เห็นรูปแล้ว สงสารค่ะ ไม่ชอบเห็นน้ำตาเลย เด็กกำพร้าอีก น่าสงสาร ไม่อยากให้มีเลย กลัวโดนผู้ใหญ่ใจร้ายรังแก
2 ธันวาคม 2550 13:04 น. - comment id 795720
พอว่างจากเรียนก็รีบมาช้าอีกแย้วเพ่ๆๆ กลอนต่อจากอ่านเศร้าอะ
3 ธันวาคม 2550 19:10 น. - comment id 796214
ป้ารพี คุงเพียงแพรว น้องพิมจัง ขอบคุณค่ะ ที่มาให้กำลังใจเด็กน้อย