มอบใจต่อกัน ทุกวันหัวใจคิดถึง สาวเหนือคนงามนางหนึ่ง เคยซึ้งสบตาต่อกัน หนุ่มแห่งลุ่มน้ำแม่กลอง หมายปองน้องแม่ปิงนั้น หมายคล้องเกี่ยวความสัมพันธ์ รักมั่นเชื่อมคลองสองแคว รอนแรมทางไกล ตั้งหลายกิโลเยือนถิ่น หวังพบเพียงเจ้ายุพิน อยากยินเสียงทองของแม่ กราบครูบาศรีวิชัย ดลใจให้พบดวงแด คอยอยู่ประตูท่าแพ แต่ไร้เงาเจ้าไม่มา วอนพระธาตุดอยสุเทพ ในคืนหนาวเหน็บ ช่วยเก็บคำวอนอ่อนล้า สะกิดหัวใจเธอ ให้แลเหม่อแวะเวียนมองมา คนไกลยังยืนรอท่า อยู่หน้าประตูท่าแพ บอกลมส่งข่าว ให้สาวได้รู้ได้ยิน หนุ่มไกลแปลกหน้าเยือนถิ่น แผ่นดินล้านนารักแน่ หวังชิดชมดอกบัวตอง นวลน้องด้วยใจรักแท้ อย่าปล่อยคนคอยเหม่อแล ชะแง้มองหาแต่เธอ.....
27 พฤศจิกายน 2550 16:04 น. - comment id 794036
ฝากคนไกลใยเยือนถิ่นเวียงพิงค์งาม อยากจะถามมาเมื่อไหร่ใคร่อยากรู้ หากจริงใจโทรหาหน่อยคอยมองดู ก็ไม่รู้มีคนคอยน้องท่าแพ
27 พฤศจิกายน 2550 16:09 น. - comment id 794038
ไม่บอกเบอร์แล้วจะโทรได้อย่างไร ไยทำไก๋ไม่ให้ใจขอถาม เมลล์มาบอกอย่าหลอกเล่นนะคนงาม แล้วจะตามหาเธอให้เจอเอง.....อิอิอิ...บอกซิ..
27 พฤศจิกายน 2550 16:32 น. - comment id 794046
อ๋อได้สิจะบอกเบอร์ให้นะคะ อย่าเพิ่งละสายตาเบือนหน้าหนี 191โทรไปเลยนะคนดี พ่อน้องนี้เป็นผู้การงานสืบสวน จะตามหาต้องใส่เสื้อเกาะด้วย หากไม่มีคงม้วยด้วยปืนสวน แม้พี่เป็นนักวิ่งลมกรดทวน พ่อน้องด่วนยิงอย่างแม่นแสนว่องไว อิอิ..โทรไปน๊าๆๆ
27 พฤศจิกายน 2550 16:47 น. - comment id 794048
เวรกรรมแท้ตายแน่เราก็คราวนี้ ไยคนดีกลายเป็นร้ายไปไฉน แค่เราจนคนงามกลับขับไล่ ใจหนอใจไยทำกันได้ลง....เฮ้อ....เวรกรรม..
28 พฤศจิกายน 2550 10:14 น. - comment id 794377
ชอบข้อความฝากถึงจังเลยค่ะ ตรง ฮาๆๆๆๆๆๆๆ...อิอิอิ...คริคริคริ...จากคนไม่เคยมีทุกข์... 555 สะใจดีค่ะ