ทำไมต้องสนใจปฏิบัติธรรม... ยังอยากเรียนรู้...อยากสนุกกับชีวิต

ซาวแดนดุด

คนส่วนมาก เมื่อมองเห็นเรื่องเข้าวัดปฏิบัติธรรม เป็นเรื่องไม่สนุก ยังไม่ใช่เวลา
รอให้แก่ก่อน มีเงินมีทอง พ้นจากภารกิจของชีวิต ในบั้นปลาย ค่อยมาปฏิบัติ
ความรัก น่าสนใจ เพศตรงข้าม น่าตื่นเต้น มีแฟน มีเซ็กส์ มีการงาน มีบ้าน มีรถ แต่งงาน ท่องเที่ยว มีครอบครัว มีลูก ทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จ แล้วค่อยทำบุญ ปฏิบัติธรรม นั่นแหละ สมบูรณ์แบบ....
แต่ในชีวิตจริง สำเร็จในความรัก อาจไม่สำเร็จในการงาน ชีวิตอาจก้าวพลาดเรื่องกิเลส การพนัน หรือ ผู้หญิง กินเหล้าจนติด สุขภาพไม่แข็งแรง เป้าหมายชีวิตก็เดินไม่ถึงเสียที
แต่ความผิดพลาดทั้งหลาย จริงๆแล้ว เมื่อหันกลับมาดู อาจพบว่า ถ้ารู้อย่างนี้ ไม่ทำอย่างนั้น ชีวิต คงไม่เป็นอย่างนี้
ถ้าไม่เจ้าชู้....ครอบครัวคงดีกว่านี้
ถ้าไม่ฟุ่มเฟือย....คงมีเงินเก็บมีความมั่นคงกว่านี้
ถ้าไม่ดื่มเหล้า....ครอบครัว สุขภาพคงดีกว่านี้
ถ้าไม่เที่ยวเตร่...คงไม่ติดโรค
ถ้าดูแลคุณพ่อคุณแม่...คงไม่มาเสียใจภายหลัง
ถ้าไม่นินทาว่าร้าย...คงมีเพื่อนดีๆกับเขาบ้าง
ถ้าไม่ดื่มเหล้า...คงไม่ทำร้ายคนที่รัก เกิดอุบัติเหตุจนพิการ
ถ้าไม่ทำร้ายสัตว์...คงมีสุขภาพที่แข็งแรงกว่านี้
ถ้าไม่โกงเขา...ป่านนี้คงรวยกว่านี้
(นรกในปัจจุบัน)
อื่นๆอีกมากมายๆๆๆ
หันกลับมาพิจารณาด้วยความรอบคอบ พบว่า
ถ้ามีธรรมะ ตั้งแต่เริ่มต้นชีวิตแล้ว... เราคงมีความสุขกว่าที่เป็นอยู่แน่นอน
มีแฟนดี
มีงานดี
มีเงินดี
มีเพื่อนดี
มีตำแหน่งหน้าที่การงานดี
มีสังคมดี
มีครอบครัวดี
และ มีความสุขสงบดี
มีอนาคตในโลกหน้าที่ดี
(สวรรค์ในปัจจุบัน และ โลกหน้าที่เป็นสุคติภูมิที่หวังได้)
 
ทำไมต้องสนใจปฏิบัติธรรม 
คุณมีความเห็นอย่างไร
ชีวิตคุณเป็นแบบไหน