..ดินดำ..

กะลาสีเบจ

    สวนนาไร่พืชพรรณธัญญาหาร
ผลิดอกบานช่อรวงเป็นพวงผล
ลำต้นใบใหญ่โตมโหทน
อุดมบนดินดีสีทมิฬ
ดินที่ดีสีต้องดำขยำร่วน
คุณภาพครบถ้วนล้วนในสิน
ยิ่งดำมากซากอุดมสมในดิน
ทรัพย์ถวิลสูงค่าแต่พล่ามอง
ดินดำเถือกเปลือกรูปจูบไม่หอม
กลิ่นดมดอมฟุ้งเหม็นไม่เป็นสอง
ขยะแขยงไส้เดือนกลาดเกลื่อนนอง
ใช้ตามองพินิจริดค่าคุณ
"คนดั่งดิน"ทมิฬดำซ้ำสกปรก
เส้นผมรกหนวดรุงรังคลังสถุน
เสื้อผ้าขาดปราศวิชามาเป็นทุน
แต่ไม่ก่อเรื่องเคืองขุ่นแก่ผู้ใด
คนทำตัวเป็นรั้วศาลพล่านตัดสิน
ว่าข้าหินชาติชั่วกลั้วไฉน
ว่าข้าเลวว่าข้าถ่อยพล่อยกว่าใคร
เคยเอ่ยไต่ถามข้าไหมใคร่วิจารณ์
แม้เสื้อดำใจไม่ดำคล้ำตามเสื้อ
มิปนเจือนิสัยสัตว์เดรัจฉาน
แม้รูปร่างอัปลักษณ์พำนักทาน
มิเคยหว่านวจีคำพร่ำเสียดใคร
วรรณะมนุษย์สุดประเสริฐแสนเลิศล้ำ
กลับมองต่ำแค่เปลือกนอกหลอกหลงใหล
ศีลธรรมความดีที่แก่นใน
กลับจัดไว้ท้ายสุดค่อยหยุดมอง
รูปพรรณสัณฐานดานมนุษย์
บริสุทธิ์ขาวนวลล้วนผุดผ่อง
กลับยักยอกหลอกล้ำอย่างช่ำชอง
"อายเถิดทอง..ยังต่ำค่ากว่าดินดำ"
.....กะลาสีเบจ (๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๐)