โอ้พระจันทร์คืนเพ็ญเจ้าเด่นฟ้า เปล่งประกายเจิดจ้าภิรมย์สม สุกสกาวเย้ายวนชวนชิดชม เสน่ห์พรมร้อนแรงแสงสีนวล พี่เคยชี้ชวนนวลน้องประคองรัก จุมพิตพักตร์ผ่องพรรณอันหอมหวน กรุ่นกลิ่นกายเจ้านั้นยังรัญจวน แม่เนื้อนวลพี่อิงแอบแนบนงเยาว์ ยามนี้มีเพียงจันทร์กระจ่างฟ้า ทอดกายาอวบอิ่มลิ้มความเหงา สีเหลืองงามผ่องผุดฉุดใจเรา คลายหม่นเศร้าคิดถึงนางกลางค่ำคืน รัตติกาลผ่านมาว้าเหว่นัก เฝ้าคำนึงถึงนงลักษณ์มิอาจฝืน กาลเวลาผ่านไปไม่หวนคืน กลั้นสะอื้นชมจันทร์ฝันถึงนาง - ๙ มีนาคม ๒๕๔๘ -
22 พฤศจิกายน 2550 15:15 น. - comment id 792217
พักบ้างเถอะนะคนดี ตรงนี้ก็ได้ที่ตักฉัน จะโอบกอดเธอไว้ใต้เงาจันทร์ ขอเพียงเธอนั้นหลับฝันดี..
22 พฤศจิกายน 2550 15:44 น. - comment id 792228
ช่างฝันจริงๆๆคะไพเราะอะคะท่ามกลางฝัน
22 พฤศจิกายน 2550 16:11 น. - comment id 792247
พระจันทร์มีแรงบันดาลใจหลายๆอย่างนะครับ ทั้งเหงา เศร้า อบอุ่น อ้างว้าง
22 พฤศจิกายน 2550 16:50 น. - comment id 792282
จันทร์กระจ่างฟ้า....แต่ใจหมองหม่นกว่าจะกล้ามอง
22 พฤศจิกายน 2550 21:22 น. - comment id 792421
ฝันถึงนาง??? นางไหนน๊า อิ อิ
23 พฤศจิกายน 2550 12:24 น. - comment id 792572
โอยยยยยยยยย .... อ่านแล้วไม่รู้ว่าจะรัก ... หรือ ... จะเกลียดพระจันทร์ดี ชื่นชม ...ชื่นชม ......
23 พฤศจิกายน 2550 14:16 น. - comment id 792605
ต้องเป็นนางฟ้าแน่เลย
24 พฤศจิกายน 2550 07:39 น. - comment id 792795
ไม่เคยคิดว่า...ตัวเอง จะต้องมองจันทร์ด้วยความหมายเหมือนหลายๆ คน ณ วันนี้...ทุกครั้งที่เห็น ความคิดถึง...ก็ว่ายวนขึ้นในใจ
28 พฤศจิกายน 2550 10:09 น. - comment id 794369
เสน่ห์ของจันทร์ คือความหเงาที่ไม่มีสาเหตุ และแสงเงาที่ช่วยเพิ่มจินตนาการล่ะ ฉันว่า