ฤดูกาลดอกไม้บานในใจก็ผันผ่าน ฤดีหวานก็รานร่วงดั่งดวงบุปผา น้ำผึ้งหวานเคยซ่านซึ้งในแววตา ก็พลอยพาเหลือเพียงเศร้าเหน็บหนาวใจ นี่แหละรักนี่แหละภักดิ์ ซึ้งประจักษ์ดั่งสายน้ำไหล มิเคยย้อนบ่าทวนหวนขึ้นไป มีแต่ไหลลงสู่สัจจธรรมย้ำความจริง สู่มหาสมุทรนิรันดร์ทุกชีพชนม์ ยากจะพ้นอนิจจังทุกสรรพสิ่ง ฝึกพายพาเรือชีวิตรู้ละทิ้ง ลำพังนิ่งถือหางเสือเรือแห่งเรา ระยะทางอาจห่างฝั่งยังไกลลิบ เห็นเพียงทิพย์หาดทรายทองคงมิเหงา เพียรประคองสมาธิปัญญาให้เรือเบา แม้นนานเนานิรันดร์..ก็ฝันไป..ก็ดั้นไป..! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3719.html เรือลำหนึ่ง แหม่ม พัชริดา วัฒนา หากชีวิต เปรียบดังทะเล ฉัน คงคล้าย เป็นเรือ ล่องไป ให้ลมพาพัดไป ไร้ ทิศทาง สุดขอบฟ้า กว้างใหญ่ ใคร รู้ บ้าง สุดท้ายหนทาง จะร้าย หรือดี มีความหวัง ฝั่ง อันแสนไกล เห็น เพียงแสงรำไร อ้างว้าง จะมีใครสักคน หรือ ไม่มี หากคืนไหน ไร้ ดาว เหงา ทุก ที ชีวิตก็อย่างนี้ อยากมี ความหมาย เราคงเป็นดั่งเรือน้อย ลำหนึ่ง ในทะเลแห่งชีวิต กว้างใหญ่ ฟ้า คลื่นลมซัดมา ก็ หวั่น ไหว ในใจมีแต่จุดหมาย คือฝั่ง มันจะไกลสักเพียงไหน ต้องไป แม้ ว่าในหัวใจ ไม่มีใครเลย ฉัน ก็คงเป็นแค่เพียง ผงฝุ่นในสายลม ไม่มี ไม่มีความหมายใด ไม่ มี ใคร มรสุม พัด ผ่าน ทาน ไว้ ได้ ชีวิตวันต่อไป ไม่มีใคร รู้ เราคงเป็นดั่งเรือน้อย ลำหนึ่ง ในทะเลแห่งชีวิต กว้างใหญ่ ฟ้า คลื่นลมซัดมา ก็ หวั่น ไหว ในใจมีแต่จุดหมาย คือฝั่ง มันจะไกลสักเพียงไหน ต้องไป แม้ ว่าในหัวใจ ไม่มีใครเลย เราคงเป็นดั่งเรือน้อย ลำหนึ่ง ในทะเลแห่งชีวิต กว้างใหญ่ ฟ้า คลื่นลมซัดมา ก็ หวั่น ไหว... ..................
พุด 20 พ.ย. 2550 13:13 น. - ID 109781 
1428
1
0
20 พฤศจิกายน 2550 14:56 น. - comment id 791104
หวัดดีครับ สบายดีนะครับ กว่าเรือจะถึงฝั่งต้องสู้กับคลื่นมากมายนัก ไหนจะคลื่นภายใน ไหนจะคลื่นภายนอก เรือที่ไม่แกร่งพอก็อัปปางท่ามกลางทะเล
20 พฤศจิกายน 2550 18:15 น. - comment id 791168
สักวันเรือทอง จะแวะอีกที่ เกาะสวรรค์(นัดกันไว้) ภาพงามดั่งจินตนาการ
7 ธันวาคม 2550 15:51 น. - comment id 797830
ตอนนี้เรือของเรายังอยู่กลางทะเลจริงๆทุกวันนี้เห็นแต่เกาะเล็กๆ เล็กมากๆแทบจะยืนขาเดียว ก็ต้องกระโดดลงเรือและรีบพายให้ถึงฝั่งไวๆ แต่ไม่ใช้ไม้ใกล้ฝั่งนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
