ทางสายหม่นหมองเศร้าเหงาใจนัก ทางสายรักแรกฝันวันสดใส ทางสายฝันวันหวานผ่านยาวไกล ทางสายใหม่มาบรรจบจบรักเรา เคยหักร้างถางหญ้าฝ่าดงหนาม เคยเช็ดน้ำตาไหลใจเหี่ยวเฉา เคยจูงมือประคองกันจนมี เรา เคยหยอกเย้าเคล้าคลอต่อสัมพันธ์ มาวันนี้ทางร้างมีทางคู่ เข้ามาอยู่ทางเรียบดังใจฝัน ทางของเราข้างหน้าต้องฝ่าฟัน ก่อนถึงฝันมีทางแยกแตกทางเรา มือคู่นี้เคยประคองดั่งดวงแก้ว ห่างเธอแล้วใจยังหวงห่วงใจเหงา เธอเข้มแข็งยืนได้ปล่อยมือเรา แล้วมีเขาเข้ามาแทรกแยกเราไกล ยังรักยังรอนะคนดี อยู่ตรงนี้ขอรอเธอไม่ไปไหน ถึงตัวห่างใจไม่ห่างยังห่วงใย ให้รู้ไว้ใจยังรักเธอคนเดียว
20 พฤศจิกายน 2550 11:26 น. - comment id 791029
น้องฝน..แม้วแต้ม... แม้มีใคร มาขวาง หว่างเราสอง รักมัวหมอง เจ็บช้ำ น้ำตาไหล นับวันก็ ยิ่งร้าง เหมือนห่างไกล หวังเพียงให้ กลับมาใหม่ ให้เหมือนเดิมfont> (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
20 พฤศจิกายน 2550 14:22 น. - comment id 791080
เมื่อเส้นทางเคยเดินเผอิญแยก รักครั้งแรกร้าวพบจบแล้วหนอ แต่คนเคยร่วมทางยังเฝ้ารอ ณ จุดต่อ ความฝัน..ฉันและเธอ อยากรู้ว่าน้องฝนส่งไปให้พี่ชายคนไหนน้าาาาา
20 พฤศจิกายน 2550 15:22 น. - comment id 791119
มั่นคงจริงๆเลย
20 พฤศจิกายน 2550 21:21 น. - comment id 791259
...อ่าคุงเฮียปี่แตกแลกความโศก โลกทั้งถล่มลงตรงหัวใจ หญิงคนรักเขาเมินเดินจากไป น้ำใสใสไหลออกตาพาใจเบา แวะมาแจมอะนู๋ฝน...หุหุ
20 พฤศจิกายน 2550 22:27 น. - comment id 791291
ทางๆนี่น่าเดิ่นเป็นยอดนัก สูงตระหนักยอดฟ้าจะหาไหน มันเป็นแค่ทางเดินมีอะไร จะหนักใจทำไมเป็นแค่ทาง ถ้าเป็นทางที่เราสองเดินเคียงคู้ นั่นนะถึงจะคิดไปห่วงหา โอ่ทำไมโลกนี้ช่างนานา มีแค่เธอคนเดียวก็พอใจ
22 พฤศจิกายน 2550 12:07 น. - comment id 792132
อิอิ พี่ขวัญแวะมาแซวอีกแล้ว เหมียวว พี่ชายในบ้านกลอนนี่แหละค่ะ อิอิ ฟาร์มลับ เหมียวว พี่พิมอ่ะอย่าไปแซวเฮียฝนดิ แกยิ่งเศร้าๆอยู่ เหมียวว คุณคนขี้เหงา ทางรักนี่มันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไปนะคะ บางทีมีกลีบโรยอยู่ข้างบน แต่ซ่อนกิ่งกุหลาบไว้อ่ะเดินไปน้ำตาไหลไปสวย แต่เจ็บ เหมียวว
26 พฤศจิกายน 2550 23:05 น. - comment id 793727
มาแย้วก๊าบแมวแต้ม..... ขอเก็บกลอนนี้เลยน้าฝน.. กลอนนี้โดนใจมั่กๆๆๆ ขอบคุณน้าคับเพราะผมเองไม่มีปัญญาแต่ง ขอเก็บ เพราะมันเข้ากับเรื่องราวของตัวผมมั่กๆเยย....
26 พฤศจิกายน 2550 23:26 น. - comment id 793735
อ่านกลอน แล้วนั่ง น้ำตาใหล เพราะคนใกลเหินห่าง ให้ใจหาย เคยรัก เคยประคอง เศร้าหมองคลาย แล้ววางวาย เหินห่าง ไม่ใยดี ทำไงดี ก็คน มันยังรัก จะให้หัก หัวใจ แล้วเมินหนี ทำไม่ได้ หรอกน๊ะ เธอคนดี ก็คนนี้ มันรักเธอ สุดหัวใจ เฮ่อ.....ความรัก ไอ้ตัวเราจึงต้องเศร้าอยู่อย่างงี้เน้อ...........
30 พฤศจิกายน 2550 04:14 น. - comment id 794887
เฮ้อ.......อ่านทีไร เฮียปี่แตกทุกทีง่ะ.......แงแงแงแงแง