แม้มิใช่ใครคนนั้นที่เธอรอ แต่เพียงขอเคียงข้างเส้นทางฝัน เพื่อปลอบโยนดูแลให้แก่กัน ถึงเหน็บหนาวตัวฉันมั่นอดทน อาจยาวนานยาวไกลจะไม่เศร้า บางครั้งเหงาแต่ใจไม่สับสน รู้หน้าที่มีต่อเธอเสมอจน ตราบเธอพ้นภัยพาลสำราญใจ จะขับกล่อมบทเพลงบรรเลงผ่าน อาจฟังหวานปนเศร้าเหงาแค่ไหน ก็เพียงคีย์ดนตรีมีเพี้ยนไป เพราะจิตใจอ่อนล้าคราบางที อย่าสงสารเห็นใจในตัวฉัน เพียงแค่คนช่างฝันสร้างสรรค์สี ไม่มีค่าอะไรใจคนดี คอยพร่ำเพ้อทุกนาทีเหมือนที่เป็น หากได้พบสบเจอคนเธอฝัน คนอย่างฉันก็คงไกลไม่แลเห็น แค่เพียงคนดนตรีที่จำเป็น จำต้องเร้นหลบหายหนีไกลตา.....
16 พฤศจิกายน 2550 12:41 น. - comment id 789431
ครับ วันนี้ไม่ลืมวันนั้น หากแต่ว่าวันนั้นต้องไม่ลืมวันนี้ งง??
16 พฤศจิกายน 2550 13:33 น. - comment id 789450
เฝ้าเพียรถามหัวใจให้คบคิด ด้วยดวงจิตพินิจชิดโหยหา ในวันนั้นพลันจากกันไม่ลา ไร้ทีท่าของเธอในวันนี้ แวะมาสวัสดียามบ่ายครับ
16 พฤศจิกายน 2550 22:03 น. - comment id 789615
ไม่เคยลืมวันนั้นถึงวันนี้ ขอคนดีมั่นใจในตัวฉัน อยู่ห่างไกลใช่ห่างเหินกัน ทุกทุกวันคิดถึงแทบขาดใจ แวะมาแจมเจ้าคะ..สบายดีนะคะ
19 พฤศจิกายน 2550 14:31 น. - comment id 790728
ค่ะจะไม่ลืมวันนั้นของราเลยแม้เขาจะจากเราไปแล้ว