หน้าส่วนตัว
เสียงปืนคำรามลั่น มิไหวหวั่นสั่นผวา
สำรวมแผ่เมตตา สัพพ์สัตตาอย่ามีภัย
จงสุขอย่าทุกข์ร้อน อย่าสะท้อนอกขื่นไหม้
กราบพระสำรวมใจ กรวดน้ำให้ทุกหมู่มาร
ฟ้าแจ้งสว่างจ้า ได้เวลาภิกขาจาร
เลี้ยงชีพมิรำคาญ ภิกขาจารตามมรรคคา
สำรวมระวังตน เดินดั้นด้นตามเคหา
เต็มบาตรก็ยาตรา จากเคหาสู่อาราม
หว่างทางที่เดินกลับ ดาบคมวับตวัดตาม
เอี้ยวหลบมิห้ามปราม คมดาบถามเลือดทันใด
ตั้งสติท่องนโม ดับโมโหโทโสใน
หลับตาสำรวมใจ กรวดน้ำให้...ปัง...ปัง...ปัง....
บนข. 13 พ.ย. 2550 19:04 น. - ID 109574 
1089
10
0
13 พฤศจิกายน 2550 19:35 น. - comment id 788019
อ่านแล้วเกิดปัญหา ที่ตามมานั้นที่ไหน ภิกษุนั้นเป็นใคร เขาจึงได้ตามราวี โกรธกันแต่หนใด เขาจึงได้ทำเช่นนี้ ตามฆ่าตามราวี น่าจะมีเรื่องก่อนกาล หรือให้เดาเอาเอง กลอนบรรเลงเป็นแก่นสาร ไฟใต้ไหม้มานาน จึงมาจารลงตรงนี้ จริงไหมน้อ...คุณบนข.
13 พฤศจิกายน 2550 19:49 น. - comment id 788026
สายเลือดพุทธบุตร ท่านนั้นหยุดสิ้นทุกอย่าง หมู่มารยังเดินตาม หาเกรงขามผลาญผจญ ปลงตกยกโหสิ กรรมลิขิตติดตามตน วิบากคงส่งผล มารทุกตนหล่นอบาย
13 พฤศจิกายน 2550 20:52 น. - comment id 788057
สบายดีนะคะไปหลายวันคิดถึงคะ ใครบอกไม่มีชื่ออ่านใหม่นคะ.อิอิ
13 พฤศจิกายน 2550 21:47 น. - comment id 788083
เมื่อมารเข้าราวี ภิกษุมีสติตั้ง สำรวมจิตพลัง มิหวาดหวั่นสะพรั่นกลัว นะโมสวดทำนอง ใจมิหมองให้หมองมัว มืดดับดับสลัว ล่ะความกลัวไม่กลัวตาย สวัสดีค่ะ
13 พฤศจิกายน 2550 23:12 น. - comment id 788133
เอาแบบนั้นเลยเหรอ....
14 พฤศจิกายน 2550 00:09 น. - comment id 788162
กี่เลือดที่หลั่งไหล แล้วเมื่อไหร่จะไม่เห็น ความตาย..ความลำเค็ญ เมื่อไร้เน้น..จะไม่มีผู้หญิงไร้เงาเคยดูรูปชุดหนึ่ง ซึ่งมิผ่านการเซ็นเซอร์ เป็นรูปการถูกฆ่าตายของทหารหารชายแดนใต้ ดูได้แค่สามรูปก็ไม่ไหว ปวดหัวไปหมด เพราะความสลดมาก พูดแล้วก็เศร้าเนาะ
14 พฤศจิกายน 2550 06:55 น. - comment id 788184
เรื่องราวต่าง ๆ เหล่านี้ จะเป็นสื่อการเรียนรู้ที่ดีสำหรับการเลือกทางเดินชีวิตของผู้มีปัญญา ส่วนผู้งมงายก็ยังคงงมงายกันต่อไป ถนนที่น่าเลื่อมใสคือ " จงเป็นสุข ๆ เถิด อย่าเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย " สาธุ
14 พฤศจิกายน 2550 08:29 น. - comment id 788208
อืม.....ไม่มีคำพูดครับ
14 พฤศจิกายน 2550 10:32 น. - comment id 788263
โอมนะโมตะสะ อโหสิ .....
14 พฤศจิกายน 2550 13:30 น. - comment id 788352
เป็นกลอนที่สร้างสรรค์ดีนะคะ แต่กี้ไม่ชอบแต่งกลอนแบบนี้ลยค่ะ
14 พฤศจิกายน 2550 14:03 น. - comment id 788370
แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร (เกี่ยวกันไหมเนี่ย) กล้า อดทน เสียสละ ขอพระคุ้มครองค่ะ
14 พฤศจิกายน 2550 16:51 น. - comment id 788458
อีกวันหนึ่งของภิกษุหนุ่ม...อ่านแล้วนึกภาพสถานะการณ์ที่พระออกบิณฑบาตแถวบ้านนางฟ้านะคะ...หวาดเสียวค่ะ
14 พฤศจิกายน 2550 17:07 น. - comment id 788470
ตอบทุกท่านครับ ขออภัยที่ตอบช้านะครับ เพิ่งเลิกสอน คุณเทวดาเดินดินกินก๋วยเตี๋ยว ถูกต้องโดยประการทั้งปวงครับคุณ ช. เห็นด้วยครับ คุณยาแก้ปวด เอาอย่างนั้แหละครับ ยังไงๆ ก็ยังมียาแก้ปวดอยู่
คนผู้หญิงไร้เงา ครับ ไม่รู้จิตใจเขาทำด้วยอะไรเนาะ% 44% คุณคนบนเกาะ ขออนุโมทนาด้วยครับ สาธุ
คุณก่องกิก ขอบคุณครับ
คุณรีไซเคิล เลิฟ อโหสิ เป็นทางที่ดีที่สุดครับ
คุณช่อแก้ว ไม่เป็นไรครับ ผมว่ามันหดหุ่เหมือนกัน ครับ
คุณดวงยี่หวาครับ ถูกต้องแล้วครับ แพ้เป็นพระ ชนะเป็นโยม อิอิ
14 พฤศจิกายน 2550 17:36 น. - comment id 788483
14 พฤศจิกายน 2550 19:24 น. - comment id 788532
กลอนดีมากเลย.. อ่านแล้ว..มองเห็นภาพ.. สะท้อนชีวิตเหมือนกันเนอะ.. เยี่ยมค่ะ..เยี่ยม..
14 พฤศจิกายน 2550 20:23 น. - comment id 788545
หวัดดีครับ คุณ กชมนวรรณ เป็นความเศร้า ความขมขื่นเป็นอย่างยิ่ง เราได้แต่รอว่าเมื่อไรเหตุการณ์นี้จะสงบ
14 พฤศจิกายน 2550 20:24 น. - comment id 788546
คุณหมองอิง(หมอนอิง) ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม
14 พฤศจิกายน 2550 21:49 น. - comment id 788564
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem109590.htmlพี่ บนข. ก่อนอื่น ศรรกราสงสัยวา บนข. ย่อมาจากอิหยัง เจ้าค่ะ ประมาณว่าพอดีเป็นเด็กขี้สงสัยอ่ะ ประการต่อมา กลอนที่พี่เขียนน่ะ เป็นเรื่องจริงป่าวคะ ถ้าเป็นจริง คงแย่น่าดู ประการสุดท้าย พี่เป็นครูเหรอนี่ เหอๆ ดีจัง ไม่รู้จักครูเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคนแล้วละคะ (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
15 พฤศจิกายน 2550 12:46 น. - comment id 788849
ตอบคุณศรรกราครับ เป็นเรื่องจริงที่สะท้อนจากแดนใต้ครับ ชื่อผมมีหลายท่านสงสัย ความจริงก็แค่เอาอักษรมาสลับกันนะครับ ลองสลับดูสิครับ ความจริงผมก็เป็นครูคนหนึ่งเหมือนกันครับ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
