คนเก่าที่เคยอยู่ในใจ ไม่ว่าเมื่อไร...ข้างในใจเธอก็คงมีแต่เขา ความรัก..ที่เกิดเพียงจอมปลอมของเรา ...ก็ได้แต่เฝ้ามองดูมันพังทลาย เธอยังไม่ลืมเขาคนนั้น คนที่ยืมข้างกัน อย่างฉัน ก็ยังคงเป็นคนที่ไม่มี ความหมาย ...เป็นแค่ความผิดพลั้งจากการตัดสินใจ ร่วมเข้ามาแชร์หัวใจ ไม่จริง ฉันก็ได้แต่รอวันอยู่อย่างนี้ รอมองดูความรักที่ฉันมีให้ถูกทำร้าย รอวันเจ็บ รอเธอรู้ตัว รอเธอจากไป ก็ได้แต่รักหมดใจ แต่ทำอย่างไรก็ไม่ได้หัวใจเธอ
12 พฤศจิกายน 2550 20:35 น. - comment id 787455
แบบว่าพอเค้าเผล แล้ววางยานอนหลับ ควักหัวใจมาเก็บไว้ใกล้ๆตัว
12 พฤศจิกายน 2550 20:55 น. - comment id 787466
บางทีความเจ็บ ยากนักที่ลืมเลือนไปจากความทรงจำ... เราก้อปล่อยให้มันผ่านไปเหอะ แล้วมุ่งแสวงหาสิ่งใหมๆๆ ดีๆๆให้กะชีวิตเราดีกว่า นะครับ
12 พฤศจิกายน 2550 21:13 น. - comment id 787479
เพราะเธอรักเขาไปแล้วทั้งใจ ถึงจะห่างกันไป...แต่ใจเธอไม่เคยแปรผัน สำหรับฉัน...คงเป็นได้แค่คนที่ผูกพัน แต่ไม่ใช่คนที่สำคัญ...ที่เธอจะรักกันหมดใจ สรุปแล้ว...คงต้องรอเวลา หากเขากลับมาหา...เธอคงไปจากฉัน ไม่เป็นไร...เข้าใจว่ารักเป็นเช่นไร...จึงยอมไกลกัน หากเธอพบคนที่ใช่...คนที่สำคัญ...ลาแล้วกันคนดี บางครั้งเวลาก็อาจช่วยรักษาแผลใจเราได้ และเมื่อมาถึงวันนั้นจริง ๆ เราอาจจะไม่เจ็บเหมือนตอนนี้ก็ได้นะค่ะ
13 พฤศจิกายน 2550 07:58 น. - comment id 787603
ไม่ยุติธรรมเลยน๊าแบบนี้...
13 พฤศจิกายน 2550 10:24 น. - comment id 787681
ทำไมต้องรอด้วยวันเจ็บ อ๋อรู้ละ จะรักษาตัวเองใช่ไหมล่ะ เป็นนางพยาบาลตัวน้อยนี่ อิๆ
13 พฤศจิกายน 2550 16:24 น. - comment id 787879
ดีคะ พระจันทร์ฯแวะมาทักทายและเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
13 พฤศจิกายน 2550 18:00 น. - comment id 787951
ดีค่ะคุณพยาบาลตัวน้อย จากที่อ่านกลอนมาหลายบทขอสรุป เลยละกันว่าเราหัวอกน่าจะเดียวกัน มันโดนใจอะ สบายดีนะไปไปมามาไม่ว่างหรอค่ะ สบายดีนะคะ
13 พฤศจิกายน 2550 21:43 น. - comment id 788079
เคยรอใครคนหนึ่ง คิดว่าถ้าเขาไปพิมจะอยู่อย่างไร ตอนนี้พิมรู้แล้วคะ เสียเขาไปพิมต้องอยู่ได้ ในเมื่อชีวิตเป็นของพิม มีอะไรมากมายที่ต้องทำ แต่หัวใจที่เคยอ่อนหวาน มันแข็งด้านเสียแล้วคะ