ในคืนค่ำที่เงียบสนิท คนที่เคยชิดหายห่าง เศร้าระทมเดียวดายเหว่ว้าง ใยเล่าคนนำทางทิ้งไป ไม่ร้องขอความช่วยเหลือ เพียงแค่แผ่เผื่อมาให้ ไม่หวังรักหวังเพียงน้าใจ หวังเป็นหนึ่งในสมาชิก thaipoem สักคน เคยเขียนเมื่อครั้งก่อน บทกลอนไม่ซึ้งแต่สับสน เขียนเรื่องราวที่ร้าวระคน เขียนด้วยใจที่จับจน....เหม่อลอย คล้าย ๆ ตะวันจะมืดดับ แต่แค่เพียงลาลับเมื่อบ่ายคล้อย เช้าก็มาเมื่อวันใหม่ไม่เสื่อมคลอย หวังเพียงเกลอและกลอย.....ดูแล
12 พฤศจิกายน 2550 12:23 น. - comment id 787233
หอบน้ำใจไมตรีมีมาฝาก ยินดีมากได้มาเยือนพบเพื่อนใหม่ ที่ตรงนี้มีความหวังกำลังใจ สู้ต่อไปเถิดหนออย่าท้อเลย
12 พฤศจิกายน 2550 19:48 น. - comment id 787421
บ้านกลอนไทยหลังนี้มีอบอุ่น ให้กับคุณและเพื่อนพ้องรวมน้องพี่ แถมมากมายมิตรภาพอาบไมตรี จึงยินดีต้อนรับสำหรับคุณ เขียนอะไรที่ใจอยากเขียน แล้วไงจะแวะไปเยี่ยมผลงานคุณครั้งหน้านะค่ะ
12 พฤศจิกายน 2550 21:10 น. - comment id 787476
ขอบคุณความหวังครั้งยิ่งใหญ่ ขอบคุณถ้อยกวีแทนใจให้ห่วงหา ขอบคุณชั่วโมงและนาทีที่ผ่านมา ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า.....ไม่จากลาแต่จะมาเหมือนเดิม